بازگشت

مشخصات کتاب

:نام کتاب   ولايت تکويني و ولايت تشريعي       :نويسنده   صافي گلپايگاني، لطف الله       :ناشر   حضرت معصومه(س)       :تاريخ چاپ   1375هـ.ش       :موضوع   اخلاق - فضايل و مقامات - ولايت       :زبان اصلي

شرح موضوعات کتاب

بررسي نقش امامان در عالم خلقت، ولايت تکويني آنها        و ارتباط دادن آن با توحيد و        اثبات اين ولايت براي امام عصر (عج) است. نويسنده،        نخست با طرح مقدمات 8 گانه، سعي        بسيار در تنزيه ساحت قدس خداوند از وجود هرگونه        شريک، همکار، مددکار و... نموده و        از امامان معصوم، به عنوان بندگاني که تنها        بنده اند و همانند ديگر انسان ها بشر و        محدودند، يا د کرده و با استفاده از آيات قرآن به        اثبات مطالب خود مي پردازد. وي        براي ولايت تکويني امامان، تقسيمات متعددي فرض و در        هر کدام نيز مفصل بحث کرده است        و در پايان، نتيجه گرفته که ولايت تکويني را به        معناي مجراي فيض گرفتن امامان،        تفسيري نادرست و ارتباط دادن آن با برداشت هاي حکما        و فلاسفه در واسطه بودن عقول        عشره را به شدت رد کرده است. به گفته وي، واسطه فيض        بودن امامان بايد به گونه اي        تقرير شود که رايحه شرک، غلو، تفويض و اثبات نقص        خداوند در ميان نباشد و اگر غير از        اين باشد مردود است. وي ولايت تشريعي (تفويض        اختيارات در امر دين) را امضاي قانون،        شريعت و نظامات توسط شارع و اجراي احکام وي مي داند        و پذيرش نظامات غير شرعي را        نوعي شرک و خلاف عقيده توحيد دانسته است و اجراي        اين ولايت را نسبت به پيامبر، با        توجه به روايات و آيات، تمام و صحيح، ولي براي        امامان، هر چند که معصوم هستند،        همراه با ترديد و توجيه پذيرفته است.        بررسي نقش امامان در عالم خلقت، ولايت تکويني آنها        و ارتباط دادن آن با توحيد و        اثبات اين ولايت براي امام عصر (عج) است. نويسنده،        نخست با طرح مقدمات 8 گانه، سعي        بسيار در تنزيه ساحت قدس خداوند از وجود هرگونه        شريک، همکار، مددکار و... نموده و        از امامان معصوم، به عنوان بندگاني که تنها        بنده اند و همانند ديگر انسان ها بشر و        محدودند، يا د کرده و با استفاده از آيات قرآن به        اثبات مطالب خود مي پردازد. وي        براي ولايت تکويني امامان، تقسيمات متعددي فرض و در        هر کدام نيز مفصل بحث کرده است        و در پايان، نتيجه گرفته که ولايت تکويني را به        معناي مجراي فيض گرفتن امامان،        تفسيري نادرست و ارتباط دادن آن با برداشت هاي حکما        و فلاسفه در واسطه بودن عقول        عشره را به شدت رد کرده است. به گفته وي، واسطه فيض        بودن امامان بايد به گونه اي        تقرير شود که رايحه شرک، غلو، تفويض و اثبات نقص        خداوند در ميان نباشد و اگر غير از        اين باشد مردود است. وي ولايت تشريعي (تفويض        اختيارات در امر دين) را امضاي قانون،        شريعت و نظامات توسط شارع و اجراي احکام وي مي داند        و پذيرش نظامات غير شرعي را        نوعي شرک و خلاف عقيده توحيد دانسته است و اجراي        اين ولايت را نسبت به پيامبر، با        توجه به روايات و آيات، تمام و صحيح، ولي براي        امامان، هر چند که معصوم هستند،        همراه با ترديد و توجيه پذيرفته است.