|
|
|
مؤلف، انگيزه خود را از نوشتن اين کتاب، بيان |
|
|
|
گوشه هايي از لغزش هاي رهبران بهائيت، |
|
|
|
ذکر مي کند. کتاب با بيان احوال و آثار باب آغاز |
|
|
|
مي شود و پس از دعاوي و |
|
|
|
کژ گويي هاي علي محمد باب، شمه اي از عقايد و |
|
|
|
دستور العمل هاي او را به پيروانش |
|
|
|
يادآور مي شود. بخش دوم کتاب در احوال و آثار بهاء |
|
|
|
است. مؤلف، اين بخش را با بيان |
|
|
|
سوابق حسينعلي بهاء آغاز مي کند و پس از بررسي |
|
|
|
دعاوي و دلائل بهاء، بسياري از خطاها |
|
|
|
و کژ گويي هاي بهاء را خاطر نشان مي سازد؛ از جمله |
|
|
|
به مقام زن در کيش بهائي و تأويل |
|
|
|
آيات و پاره اي از احکام بهاء اشاره مي شود. آخرين |
|
|
|
بخش کتاب، در باره سرانجام |
|
|
|
حسينعلي بهاء و مرگ او در زندان عکّا است. نويسنده |
|
|
|
در پايان کتاب، پيامي مکتوب به |
|
|
|
دو زبان عربي و فارسي، خطاب به بهائيان دارد و از |
|
|
|
آنان مي خواهد که در مورد عقايد |
|
|
|
خود بيشتر بينديشند. |
|
|
|
مؤلف، انگيزه خود را از نوشتن اين کتاب، بيان |
|
|
|
گوشه هايي از لغزش هاي رهبران بهائيت، |
|
|
|
ذکر مي کند. کتاب با بيان احوال و آثار باب آغاز |
|
|
|
مي شود و پس از دعاوي و |
|
|
|
کژ گويي هاي علي محمد باب، شمه اي از عقايد و |
|
|
|
دستور العمل هاي او را به پيروانش |
|
|
|
يادآور مي شود. بخش دوم کتاب در احوال و آثار بهاء |
|
|
|
است. مؤلف، اين بخش را با بيان |
|
|
|
سوابق حسينعلي بهاء آغاز مي کند و پس از بررسي |
|
|
|
دعاوي و دلائل بهاء، بسياري از خطاها |
|
|
|
و کژ گويي هاي بهاء را خاطر نشان مي سازد؛ از جمله |
|
|
|
به مقام زن در کيش بهائي و تأويل |
|
|
|
آيات و پاره اي از احکام بهاء اشاره مي شود. آخرين |
|
|
|
بخش کتاب، در باره سرانجام |
|
|
|
حسينعلي بهاء و مرگ او در زندان عکّا است. نويسنده |
|
|
|
در پايان کتاب، پيامي مکتوب به |
|
|
|
دو زبان عربي و فارسي، خطاب به بهائيان دارد و از |
|
|
|
آنان مي خواهد که در مورد عقايد |
|
|
|
خود بيشتر بينديشند. |
|