|
|
|
ارائه مطالبي درباره وجود شخصي امام زمان (عج) است. |
|
|
|
گوينده نخست موضوع تعارض سخن |
|
|
|
مسيح و انجيل را با آيات قرآن درباره آينده جهان |
|
|
|
مطرح مي کند که از ديدگاه قرآن، |
|
|
|
آينده به دست حضرت مهدي (عج) است و از ديدگاه مسيح، |
|
|
|
آينده از آن مسيح است. وي راه |
|
|
|
حل اين تعارض را در آن مي داند که حضرت مهدي (عج) |
|
|
|
امام است و عيسي (ع) اقتدا کننده |
|
|
|
به او. پس از آن در خصوص وجود شخصي امام مطالبي |
|
|
|
بيان داشته و نمونه هايي را از |
|
|
|
اقرار اهل سنت، مثل فخر رازي، ابن عربي، جامي و |
|
|
|
مولوي بر حقانيت امام علي (ع) و |
|
|
|
فرزندانش و وجود شخصي امام زمان ذکر کرده که از |
|
|
|
جمله آنهاست شعر مولوي در رابطه با |
|
|
|
12 امام (ع) که گوينده مدعي است در نسخه اي از |
|
|
|
مثنوي فقط آن را ديده است. در پايان |
|
|
|
روايات مربوط به امام زمان (عج) را به نقل از |
|
|
|
راويان شيعه و سني در 3 دسته ارائه |
|
|
|
مي کند و از آنها اتفاق شيعه و سني را در اين مسئله |
|
|
|
نتيجه مي گيرد. وي طول عمر امام |
|
|
|
را نيز مثل طولاني شدن عمر خضر و عيسي يک امر طبيعي |
|
|
|
مي داند. |
|
|
|
ارائه مطالبي درباره وجود شخصي امام زمان (عج) است. |
|
|
|
گوينده نخست موضوع تعارض سخن |
|
|
|
مسيح و انجيل را با آيات قرآن درباره آينده جهان |
|
|
|
مطرح مي کند که از ديدگاه قرآن، |
|
|
|
آينده به دست حضرت مهدي (عج) است و از ديدگاه مسيح، |
|
|
|
آينده از آن مسيح است. وي راه |
|
|
|
حل اين تعارض را در آن مي داند که حضرت مهدي (عج) |
|
|
|
امام است و عيسي (ع) اقتدا کننده |
|
|
|
به او. پس از آن در خصوص وجود شخصي امام مطالبي |
|
|
|
بيان داشته و نمونه هايي را از |
|
|
|
اقرار اهل سنت، مثل فخر رازي، ابن عربي، جامي و |
|
|
|
مولوي بر حقانيت امام علي (ع) و |
|
|
|
فرزندانش و وجود شخصي امام زمان ذکر کرده که از |
|
|
|
جمله آنهاست شعر مولوي در رابطه با |
|
|
|
12 امام (ع) که گوينده مدعي است در نسخه اي از |
|
|
|
مثنوي فقط آن را ديده است. در پايان |
|
|
|
روايات مربوط به امام زمان (عج) را به نقل از |
|
|
|
راويان شيعه و سني در 3 دسته ارائه |
|
|
|
مي کند و از آنها اتفاق شيعه و سني را در اين مسئله |
|
|
|
نتيجه مي گيرد. وي طول عمر امام |
|
|
|
را نيز مثل طولاني شدن عمر خضر و عيسي يک امر طبيعي |
|
|
|
مي داند. |
|