|
|
|
کندوکاوي است در فلسفه غيبت از نگاه علم کلام و |
|
|
|
متکلمان شيعه. مؤلف، نخست موضوع |
|
|
|
غيبت امام زمان (عج) را در گفتارهاي پيامبر (ص) و |
|
|
|
ائمه (ع) جويا مي شود و بخشي از |
|
|
|
گفته هاي آنان را درباره غيبت امام نقل مي کند. سپس |
|
|
|
به انشعاباتي که پس از امام |
|
|
|
صادق (ع) و امام کاظم (ع) بين شيعيان رخ داده |
|
|
|
مي پردازد و پيدايش فرقه هاي کلامي |
|
|
|
مثل زيديه، اسماعيليه و ناووسيه، و شبهه افکني هايي |
|
|
|
که در موضوع غيبت شده است و نيز |
|
|
|
کتاب هايي را که در اين خصوص نوشته اند متذکر |
|
|
|
مي شود. بررسي عملکرد و انديشه هاي |
|
|
|
شيخ صدوق و شيخ مفيد در رابطه با غيبت و فلسفه آن و |
|
|
|
رويارويي اماميه و معتزله در |
|
|
|
فلسفه غيبت و آثار کلامي سيد مرتضي و شيخ طوسي ديگر |
|
|
|
اموري است که در اين نوشته آمده |
|
|
|
است. وي در پايان به اين شبهه که غيبت امام غايب، |
|
|
|
سودي براي جامعه بشري نداشته است |
|
|
|
پاسخ مي گويد. |
|
|
|
کندوکاوي است در فلسفه غيبت از نگاه علم کلام و |
|
|
|
متکلمان شيعه. مؤلف، نخست موضوع |
|
|
|
غيبت امام زمان (عج) را در گفتارهاي پيامبر (ص) و |
|
|
|
ائمه (ع) جويا مي شود و بخشي از |
|
|
|
گفته هاي آنان را درباره غيبت امام نقل مي کند. سپس |
|
|
|
به انشعاباتي که پس از امام |
|
|
|
صادق (ع) و امام کاظم (ع) بين شيعيان رخ داده |
|
|
|
مي پردازد و پيدايش فرقه هاي کلامي |
|
|
|
مثل زيديه، اسماعيليه و ناووسيه، و شبهه افکني هايي |
|
|
|
که در موضوع غيبت شده است و نيز |
|
|
|
کتاب هايي را که در اين خصوص نوشته اند متذکر |
|
|
|
مي شود. بررسي عملکرد و انديشه هاي |
|
|
|
شيخ صدوق و شيخ مفيد در رابطه با غيبت و فلسفه آن و |
|
|
|
رويارويي اماميه و معتزله در |
|
|
|
فلسفه غيبت و آثار کلامي سيد مرتضي و شيخ طوسي ديگر |
|
|
|
اموري است که در اين نوشته آمده |
|
|
|
است. وي در پايان به اين شبهه که غيبت امام غايب، |
|
|
|
سودي براي جامعه بشري نداشته است |
|
|
|
پاسخ مي گويد. |
|