بازگشت

مشخصات کتاب

:نام کتاب   جايگاه امام معصوم در نسبت با کل هستي       :نويسنده   گرامي، محمد علي       :موضوع   غيبت - فلسفه       :زبان اصلي

شرح موضوعات کتاب

گفت و گويي است درباره فضايل و مقامات معنوي، غيبت        و آثار وجودي امام زمان (عج).        نخست به پرسشي در خصوص فايده وجودي امام مهدي در        دوران غيبت پاسخ گفته شده است و آن        اين که اهل بيت (ع) واسطه فيض خداوندند و فيوضات        الهي به وسيله انوار آنان به خلق        خدا مي رسد، چرا که خداوند، بسيط از جميع جهات است        و با عالم کثرت از جميع جهات        نسبتي ندارد و نياز به واسطه هست. وي ضمن بيان        رواياتي که اول مخلوق خدا را عقل و        يا نور الهي ذکر کرده اند، منظور از عقل و نور الهي        را روح مطهر رسول خدا (ص) و        ائمه (ع) دانسته و با بيان قطعه هايي از زيارت        جامعه به شرح و تبيين اين موضوع        پرداخته است. در ادامه رواياتي را نيز که دلالت بر        اين معنا دارند نقل کرده و غيبت        امام زمان را صرفا نبود حکومت ظاهري او دانسته است؛        مانند ديگر امامان که فاقد        حاکميت ظاهري بودند و اين در برابر فيض عظماي الهي        که آنها را واسطه فيض قرار داد        امر ناچيزي است. وي اين مطلب خود را با رواياتي از        منابع معتبر شيعه اثبات کرده        است. در ادامه به پرسش هايي درباره پر شدن زمين از        ظلم و جور پيش از ظهور،        آماده سازي هاي امام هادي (ع) براي غيبت امام مهدي،        آماده سازي هاي فکري و عملي        براي ظهور، موضوع 313 تن يار امام و نيز ملاقات با        امام پاسخ گفته است.        گفت و گويي است درباره فضايل و مقامات معنوي، غيبت        و آثار وجودي امام زمان (عج).        نخست به پرسشي در خصوص فايده وجودي امام مهدي در        دوران غيبت پاسخ گفته شده است و آن        اين که اهل بيت (ع) واسطه فيض خداوندند و فيوضات        الهي به وسيله انوار آنان به خلق        خدا مي رسد، چرا که خداوند، بسيط از جميع جهات است        و با عالم کثرت از جميع جهات        نسبتي ندارد و نياز به واسطه هست. وي ضمن بيان        رواياتي که اول مخلوق خدا را عقل و        يا نور الهي ذکر کرده اند، منظور از عقل و نور الهي        را روح مطهر رسول خدا (ص) و        ائمه (ع) دانسته و با بيان قطعه هايي از زيارت        جامعه به شرح و تبيين اين موضوع        پرداخته است. در ادامه رواياتي را نيز که دلالت بر        اين معنا دارند نقل کرده و غيبت        امام زمان را صرفا نبود حکومت ظاهري او دانسته است؛        مانند ديگر امامان که فاقد        حاکميت ظاهري بودند و اين در برابر فيض عظماي الهي        که آنها را واسطه فيض قرار داد        امر ناچيزي است. وي اين مطلب خود را با رواياتي از        منابع معتبر شيعه اثبات کرده        است. در ادامه به پرسش هايي درباره پر شدن زمين از        ظلم و جور پيش از ظهور،        آماده سازي هاي امام هادي (ع) براي غيبت امام مهدي،        آماده سازي هاي فکري و عملي        براي ظهور، موضوع 313 تن يار امام و نيز ملاقات با        امام پاسخ گفته است.