|
|
| |
|
بررسي اعتقاد به مهدويت، توسط علماي معاصر اهل سنت |
|
| |
|
است. نويسنده در مقدمه با استناد |
|
| |
|
به چند حديث نبوي، به معرفي 12 خليفه رسول خدا (ص) |
|
| |
|
به ويژه امام مهدي (عج) پرداخته، |
|
| |
|
و ديدگاه محمد صالح القزاز، دبيرکل مؤسسه رابطة |
|
| |
|
العالم الاسلامي و يکي از مفتيان |
|
| |
|
بزرگ و چندين تن ديگر از علماي اهل تسنن را طرح |
|
| |
|
کرده است. آنان ابن تيميه، مؤلف |
|
| |
|
المنهاج، و ابن القيم، نويسنده المنار را از |
|
| |
|
معتقدين به صحت مهدوي باوري نام |
|
| |
|
مي برند و بخشي از متون آثار آنان را ارائه |
|
| |
|
مي کنند. در اين متون، امام با عنوان |
|
| |
|
محمد بن عبدالله الحسني العلوي الفاطمي المهدي |
|
| |
|
الموعود المنتظر ياد مي شود؛ راويان |
|
| |
|
اخبار و علائم ظهور امام بررسي مي شوند و |
|
| |
|
مجموعه هاي حديثي معتبر اهل سنت که |
|
| |
|
احاديثي درباره موضوع در بردارند ذکر مي گردند. وي |
|
| |
|
در پايان، به معرفي علماي سلف |
|
| |
|
سني که کتاب مستقلي در باب مهدويت نگاشته اند، |
|
| |
|
مانند ابونعيم، مؤلف اخبار المهدي، |
|
| |
|
ابن حجر هيثمي، الشوکاني نويسنده التوضيح في تواتر |
|
| |
|
ما جاء في المنتظر و الدجال و |
|
| |
|
المسيح پرداخته و متذکر مي شود ايشان، احاديث نبوي |
|
| |
|
درباره مهدويت را مقطوع به تواتر |
|
| |
|
و صحت مي دانند و بر وجوب اعتقاد به خروج مهدي (عج) |
|
| |
|
تأکيد مي ورزند و آن را از |
|
| |
|
عقايد اصلي اهل سنت مي شمارند. |
|
