|
|
|
در شرح حال متوسلين و عنايت شدگان به ساحت حضرت ولي |
|
|
|
عصر (عج) است. به باور نويسنده، |
|
|
|
خداوند افرادي را بر حسب استعداد و قابليت، داراي |
|
|
|
امتياز خاصي قرار داده و آيات و |
|
|
|
روايات دال بر اين مطلب است که هنگام حاجت، آنان را |
|
|
|
واسطه فيض الهي قرار دهيد. |
|
|
|
نويسنده در همين راستا به شيوه داستاني، به شرح |
|
|
|
زندگاني و شيوه توسل 92 نفر از راه |
|
|
|
يافتگان به ساحت حضرت مهدي پرداخته است و اين |
|
|
|
داستان ها و خاطرات را تحت 4 عنوان |
|
|
|
بيان مي کند: متوسلين؛ ديدند و شناختند؛ عنايت |
|
|
|
شدگان؛ ديدند و نشناختند. او در بخش |
|
|
|
بعد به آيات نازل شده در شأن امام زمان و شرح و |
|
|
|
تفسير آنان پرداخته و در ضمن آن به |
|
|
|
معارف شيعي و ديدگاه هاي اماميه در مورد امام |
|
|
|
زماناشاره کرده است و در پايان اشعاري |
|
|
|
در مدح حضرت ولي عصر ذکر کرده است. |
|