|
|
| |
|
بررسي سندي و محتوايي دعاي ندبه است. نويسنده با |
|
| |
|
اشاره به برگزاري مستمر دعاي ندبه |
|
| |
|
در ميان شيعيان، به اهميت قطعات و مفاهيم آن که |
|
| |
|
حاوي مجموعه اي از عقايد و اخلاقيات |
|
| |
|
مذهب شيعه است، با محوريت ارتباط با مهدي موعود |
|
| |
|
(عج) و انتظار ظهور وي پرداخته است. |
|
| |
|
سند دعا را محدثان معروف و بزرگ شيعه، مانند شيخ |
|
| |
|
عباس قمي، محدث نوري، علامه مجلسي، |
|
| |
|
سيد بن طاووس، محمد بن جعفر بن مشهدي، ابن ابي قره، |
|
| |
|
محمد بن حسين بزوفري در آثار و |
|
| |
|
منابع خود نقل کرده اند. اين دعا از نظر محتوا نيز |
|
| |
|
با قطعيات قرآن و سنت تعارض |
|
| |
|
ندارد و بيان کننده عقايد شيعه است. در اين زمينه |
|
| |
|
ديدگاه شيخ انصاري و علامه |
|
| |
|
مامقاني و محقق ايرواني را ذکر کرده و در پايان، به |
|
| |
|
بررسي گوينده آن پرداخته، آن را |
|
| |
|
از امام صادق (ع) يا حضرت مهدي (عج) دانسته است. |
|
