|
|
|
تبيين انديشه يهود درباره موعود آخر الزمان است. |
|
|
|
اعتقاد به نجات بخشي موعود در |
|
|
|
تعاليم ديني همه اديان وجود دارد. در دين يهود، |
|
|
|
موعود آخر زمان، ماشيح نام دارد که |
|
|
|
از آن به هادي، آموزگار و تحقق بخش عدالت ياد |
|
|
|
مي شود و اعتقاد به آن، جزء احکام |
|
|
|
ديني يهود است. مؤلف که خود پژوهشگر يهودي است، |
|
|
|
نخست حوادث پيش و پس از ظهور ماشيح، |
|
|
|
شخصيت او، تاريخ ظهور و عوامل آن را بررسي مي کند. |
|
|
|
احياي سنت هاي اوليه عبادت، درک |
|
|
|
آگاهي واقعي از وجود خداوند، پايان بدي ها و گناه، |
|
|
|
پرستش و ستايش جهاني خداوند، |
|
|
|
همزيستي مسالمت آميز، رستاخيز مردگان، وجود برکت و |
|
|
|
سعادت، پايان بيماري ها و وقوع |
|
|
|
معجزه هاي عظيم را از جمله وقايع پس از ظهور ماشيح |
|
|
|
شمرده و نبود درگيري هاي خونين |
|
|
|
بين مردم و باز شدن چشمه هاي علم و حکمت به روي |
|
|
|
آنها را از نشانه هاي ظهور او ذکر |
|
|
|
کرده است. از نگاه يهود، ماشيح بشري خاکي است که در |
|
|
|
هر دوره امکان آمدن او هست و |
|
|
|
روح خداوند و عقل و فهم و تدبير الهي بر او نازل |
|
|
|
مي شود و بر اساس اين داده هاي |
|
|
|
الهي بين مردم حکومت مي کند. زمان ظهور او نزد |
|
|
|
خداوند روز معيني است، ولي اعمال |
|
|
|
مردم آن را تسريع مي کند و ترحم بر فقرا، صداقت و |
|
|
|
دوستي افراد جامعه و مطالعه تورات |
|
|
|
و علوم ديني، از جمله اين اعمال است و صبر و انتظار |
|
|
|
ماشيح داشتن و طلب ظهور او را |
|
|
|
نمودن، از وظايف منتظران است. |
|