|
|
|
گفتاري است درباره آينده و رهبري جهان از نگاه |
|
|
|
شيعيان و سنيان و پاسخ به چند پرسش |
|
|
|
درباره امام زمان (عج). گوينده، نخست انسان ها را |
|
|
|
به 2 دسته تقسيم کرده است: کساني |
|
|
|
که آفرينش جهان را تصادفي مي دانند، و مؤمناني که |
|
|
|
خداوند را خالق آن مي شناسند. وي |
|
|
|
مؤمنين را نيز به 2 گروه تقسيم مي کند: پيروان |
|
|
|
اديان غير از اسلام که از نهايت جهان |
|
|
|
بي خبرند و پيروان اسلام که توسط رسول خدا (ص) از |
|
|
|
آخرالزمان و رهبري آن به خوبي |
|
|
|
آگاهند. سپس به بيان ديدگاه اهل سنت درباره مهدي |
|
|
|
موعود و نهايت جهان پرداخته و |
|
|
|
چندين روايت در اين خصوص از منابع کهن آنها نقل و |
|
|
|
اعتقاد آنان را به شخص امام زمان |
|
|
|
بيان کرده است. پاسخ به پرسش هايي درباره علامات |
|
|
|
ظهور، وظيفه جوانان در دوران غيبت، |
|
|
|
موضوع 313 نفر ياران امام زمان و همسر و فرزند براي |
|
|
|
او و سرانجام جهان پس از حکومت |
|
|
|
امام، بخش پاياني اين گفتار است. |
|