اي كسي كه روزه دار واقعي اين ماه هستي .

اي كسي كه رحمت خدا به ما به خاطر وجود مبارك توست . اي

يوسف گم گشته فاطمه (س) ، ماه رمضان ديگري آمد و تو نيامدي

. در اين ماه دل خوش دارم كه برخي اعمالم ، مثل اعمال

شماست.



اي عزيز دل، در سحرگاهان ، وقتي به عبادت

و نيايش مشغول مي شوم، با خود مي گويم كه امامم نيز اكنون

در حال نيايش است. راستي آقاجان در قنوت نماز شبهايت نام

مرا نيز ياد نما تا به آبروي تو ، خدا نظري به من خسته دل

نمايد.



هنگام غروب كه دعاي دل انگيز " ربنا" فضا

را عطرآگين مي كند ، بغض گلويم را مي فشارد كه آقايم اكنون

كجاست ؟ كجا بر سر سفره افطار نشسته است ؟ با چه چيز افطار

مي كند؟ وقتي نداي ملكوتي اذان بلند مي شود ، به سر سجاده

نياز مي نشينيم تا براي لحظاتي كوتاه هم كه شده ، مثل شما

باشم . آه كه چقدر دلم مي خواهد ، هنگام نماز به شما

اقتدا نمايم و پس از آن با طعامي از دست مباركتان ، افطار

نمايم .



اماما! همه آرزويم ديدن روي شما و درك

وجود شماست . اما چه كنم كه هنوز لايق اين نعمت الهي نشده

ام . هنوز چشمانم براي ديدن رخ دلربايت پاك نشده ، هنوز

قلبم و وجودم از ناپاكيها ، تزكيه نگرديده است .





مهدي جان ! كرمي كن تا در اين ماه به درجه

اي از خودسازي برسم تا در عيد فطر پاداش روزه داريم ،

ديدار روي ماهت باشد و اينكه بر لبانت لبخندي از سر رضايت

و خشنودي از اعمال من نقش بندد.



اي جان دل ! مرا رها نكن كه به هدايتت

محتاج و نيازمندم . آقا تو فرزند آن بزرگواراني هستي كه

سوره هل اتي در وصفشان نازل گرديد ، پس اين گدا را نااميد

از در خانه ات مران كه محتاج دعا و عنايتت است