اين آيه با امام حسين ع ارتباط دارد
«وَ وصَّيْنَا الْاِنْسانَ بِوالِدَيْهِ اِحْساناً، حَمَلَتْهُ اُمُّهُ كُرْهاً، وَوَضَعَتْهُ كُرهاً...».
«ما به انسان توصيه كرديم كه به پدر و مادرش نيكي كند، مادرش او را با ناراحتي بر زمين مي گذارد؛... ».
( - احقاف: 15.
اين آيه از جهاتي با امام حسين ( عليه السلام ) ارتباط دارد:
يكي اينكه: لفظ «كُرْه» گذشته از مشقّت و دشواري حالت اكراه را نيز مي رساند و حضرت فاطمه ( عليها السلام ) كه از سرنوشت فرزندش آگاه شده بود، در حمل و وضع او نوعي اكراه داشت و مي فرمود:
من چه مي خواهم فرزندي را كه او را با چنين طرز فجيعي خواهند كشت.
ديگر اينكه: در ذيل اين آيه به حدّاقل مدّت حمل اشاره شده كه شش ماه است و امام حسين ( عليه السلام ) ششماهه به دنيا آمده بود.
در ضمن احاديثي كه در تفسير اين آيه و آيه شريفه «و نريد ان نمنّ علي الّذين ...(قصص/5» از اهلبيت عصمت وطهارت ( عليهم السلام ) : رسيده، آمده است:
«خداوند متعال پيامبرش را آگاه ساخت كه چه مصيبتهائي به امام حسين و اهلبيت او خواهد رسيد.
خدايش به او خبر داد كه امام حسين ( عليه السلام ) كشته مي شود ولي بعداً به اين دنيا باز مي گردد و دشمنانش را به قتل مي رشاند و بر سراسر جهان حكم فرمائي مي كند ...
خداوند به پيامبرش نويد داد كه اهلبيتش يك بار ديگر به اين جهان باز مي گردند و دشمنانشان را مي كشند و بر سراسر زمين حكم مي رانند».
( - بحارالانوار: ج 53، ص 102 / تفسير قمي: ج 2، ص 296 . )
( همه شگفتيها در ميان ماههاي (جمادي) و (رجب) است )
«يا اَيَّهَا الَّذينَ امَنُوا، لا تَتَولَّوْا قَوْماً غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ، قَدْ يَئِسُوامِنَ الْاخِرَةِ كَما يَئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ اَصْحابِ الْقُبُورِ».
«اي كساني كه ايمان آورده ايد! با قومي كه خداوند آنان را مورد غضب قرار داده دوستي نكنيد؛ آنان از آخرت مأيوسند، همان گونه كه كفّار مدفون در قبرها مأيوس مي باشند».
( - سوره ممتحنه: آيه 13.
اميرمؤمنان ( عليه السلام ) به هنگام بحث از ظهور حضرت وليّ عصر (عج) ورجعت امامان معصوم ( عليهم السلام ) : فرمود:
«همه شگفتيها در ميان ماههاي (جمادي) و (رجب) است». يكي از اصحاب بلند شد و عرضه داشت: اي اميرمؤمنان، اين حوادث شگفت چيست كه موجب اينهمه تعجّب شما شده است؟
فرمود: «واي بر تو، چه چيزي شگفت تر از اينكه مرده ها برخيزند و گردن دشمنان خدا و دشمنان رسول اكرم و اهل بيت پيامب ( عليهم السلام ) : را بزنند! اينست تأويل آيه شريفه «يا اَيُهَا الَّذينَ امَنَّوا لا تَتَوَلَّوْا...».
( - بحارالانوار: ج 53، ص 60 / تأويل الآيات: ص 659 . )
اميرمؤمنان همچنين در يك خطبه طولاني جمله معروف: «واعَجَباً، كُلُّ الْعَجَب بيْنَ جُمادي وَ رَجَب» را به زبان آوردند، يكي از مستمعان گفت: اي امير مؤمنان اين چه حادثه شگفت انگيزي است كه اين همه موجب تعجّب شما شده است؟
فرمود: «واي بر تو، چه چيزي شگفت انگيزتر از اينكه مردگان برخيزند و گردن زنده ها را بزنند»!!
پرسيد: اين حادثه كي اتّفاق مي افتد؟
فرمود: «سوگند به خدائي كه دانه را شكافت و انسان را آفريد، گوئي با چشم خود مي بينم كه شمشيرهاي خود را بر شانه هاي خود حمايل كرده اند و در كوچه هاي كوفه پراكنده شده، گردن دشمنان خدا و پيامبر و مؤمنان را مي زنند. و اينست معناي آيه شريفه:
لا تَتَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ اللَّه عَلَيْهِمْ».
( - بحارالانوار: ج 53، ص 81 . )