در برخي از روايات آمده است که وقتي حضرت مهدي، عليه السلام، ظهور کند مردم را »به امر جديد« و يا »کتاب جديد« دعوت خواهد کرد، از جمله آن روايت ها است روايتي از امام صادق، عليه السلام، که در آن آمده است:

وقتي قائم، عليه السلام، ظهور کند به امر جديدي مردم را دعوت خواهند کرد، همانطور که پيامبر اکرم، صلّي اللَّه عليه وآله، مردم را پس از بعثت به امر و آيين جديدي فرا مي خواندند.1

در مقابل براساس اعتقاد همه مسلمانان دين اسلام آخرين دين الهي و کتاب قرآن آخرين کتاب وحي است که به بشر نازل شده است و گذشته از اين در تعداد زيادي از روايات تصريح شده است، امام زمان، عليه السلام، مردم را به اطاعت کامل از دين اسلام و احکام حياتبخش آن دعوت خواهد کرد. در اين باره از رسول خدا، صلّي اللَّه عليه وآله، نقل شده است که:

قائم از فرزندان من است. اسم او اسم من و کنيه او کنيه من و خوي و رفتار او همانند سيره و رفتار من است، مردم را بر اطاعت از احکام دين من فرا مي خواند و آنها را به رعايت دستورات قرآن دعوت مي کند. 2

از دقت در مجموعه اين روايات بوضوح روشن مي شود که هدف امام زمان، عليه السلام، ترويج و حاکميت بخشيدن به احکام اسلام و تجديد عظمت آن است، وگرنه موضوع آوردن يا مطرح کردن آيين جديد به غير از اسلام به دلالت آيات صريح قرآن و روايات متواتر اهل بيت، عليهم السلام، منتفي است.

امّا اينکه چرا از عملکرد آن حضرت به عنوان امر جديد ياد مي شود؟ علت آن است که در طول تاريخ به ويژه در دوران غيبت مردم دراثر کوتاهي و غفلت يا جهل و ناداني بدعت هاي زيادي را در دين ايجاد مي کنند و به جهت منافع زودگذر دنيوي خود به خيال اينکه عدول از احکام الهي آنها را زودتر و يا راحت تر به آن اهداف مي رساند بسياري از احکام قرآن و اسلام را ناديده مي گيرند يا آنها را به ميل خود تفسير و تأويل مي نمايند و درنتيجه اين کار اسلام واقعي به فراموشي سپرده مي شود، لذا وقتي امام زمان، عليه السلام، ظهور مي کنند بدون توجه به ميل و خواست مردم احکام خداوند را به همان صورت که صادر شده است به اجرا درمي آورند و بديهي است که اين کار در نظر مردمي که خيلي از اين احکام را به کنار نهاده بودند يا آنها را به گونه اي ديگر معني مي کردند تازگي خواهد داشت و با اسلام مصطلح و رايج در بين آنها فرق خواهد کرد، درنتيجه با خود خواهند گفت آن حضرت به اسلامي غير از آن اسلامي که ما مي شناسيم دعوت مي کند.

بنابراين بايد گفت چون مردم در آن زمان خيلي از ارکان مهم و اساسي اسلام را رها کرده و به ظواهر آن اکتفاء نموده اند و به اصطلاح اسلام را در نماز و روزه و... خلاصه کرده اند با ديدن اينکه امام زمان، عليه السلام، در تمام زمينه ها به لزوم رعايت احکام خاصي که ريشه هاي وابستگي به ديگران و تأثيرپذيري از فرهنگ بيگانگان را قطع مي کند و هرگونه ظلم و ستم و امتياز طلبي هاي نادرست اجتماعي را از متوليان دروغين امور سلب مي کند و... پافشاري مي نمايند، درحاليکه اين امور را آنها تاکنون به اسم قوانين اسلامي ايجاد و رواج داده بودند، بديهي است که با مشاهده چنين وضعي حتي برخي از متوليان مراکز مذهبي و فرهنگي نيز به مقابله با آن حضرت برخواهند خاست؛ چرا که اولاً مضمون دعوت آن حضرت را به ضرر موقعيت خويش مي بينند و ثانياً آنها را مخالف با آنچه که تا آنروز به اسم اسلام مي شناختند ارزيابي مي کنند.

امام صادق، عليه السلام، در روايتي به اين حقيقت اينگونه اشاره مي کنند: وقتي که قائم، عليه السلام، قيام کنند مردم را به اسلام جديد (واقعي) دعوت خواهند کرد و آنها را به سوي احکامي که کهنه به نظر مي رسند و عموم مردم از آن دور افتاده اند هدايت خواهد نمود.3

نکته ديگر آنکه اصولاً يکي از حکمت هاي اصلي ناميده شدن امام زمان، عليه السلام، به »مهدي« آن است که آن حضرت مردم را به آنچه که از دور شده اند يعني احکام واقعي اسلام هدايت خواهد کرد.

پي نوشت ها:

1. اثباة الهداة، ج 7، ص 110.

2. همان، ج 7، ص 52.

3. ارشاد مفيد، ص 343.