در وجود مقدس حضرت ولي عصر(ع) اموري جمع است که هر کدام به تنهايي ما را بر آن ميدارد که از ياري رساندن به امام و اطاعت از آن بزرگوار يک لحظه هم کوتاهي نکنيم. حضرت مهدي (ع) حق ولايت و جانشيني از جانب خدا و رسول او بر گردن ما دارد، حق ولينعمت و واسطة نعمت بودن، حق معلّمي بزرگ و عالمي هدايتگر، حق پدري مهربان و دلسوز... و حق تمام نعمتهاي ظاهري و باطني که به برکت وجود آن عزيز از آن برخورداريم و شکر و سپاسش بر ما لازم است و تلاش در جهت ياري رساندن به آن حضرت يکي از راههاي اداي اين حق بزرگ و شکر اين نعمت گرانقدر است. امام صادق(ع) در بين انواع عبادات آن را ترجيح داده و فرموده اند:

اگر دوران او را دريابم تمام مدت زندگانيام او را خدمت خواهم کرد.

منظور از ياري کردن امام، اقدام کردن و همکاري نمودن در هر کاري است که مورد نظر و خواست آن بزرگوار باشد، لذا چگونگي اين ياري کردن بر حسب زمانها و مکانهاي مختلف، تفاوت ميکند:

ياري کردن در دوران غيبتش به گونهاي خاص انجام ميگردد و در زمان حضورش نحوه ديگري دارد. گاهي ياري کردن به وسيله پنهان داشتن اعتقاد به آن حضرت انجام ميشود و گاه با برپايي مجالسي براي يادآوري نام و ياد او و زماني به دعا کردن براي تعجيل در فرج و ظهورش. گاه با ياري دوستان و محبان و شيعيانش و گاهي با تأليف و نشر کتابها و....

البته ياري کردن وظيفه همه افراد است امّا در کار جمعي تأثيري هست که در کار فردي نيست .اميرالمؤمنين علي(ع) در يکي از خطبه هايشان ميفرمايند:

اي مردم اگر شما از ياري کردن حق از پاي نمينشستيد و در کنار زدن باطل سستي نميکرديد، آنانکه بر شما نيرو يافتند، قوت نميگرفتند ولي شما همچون بنياسرائيل راه را گم کرديد و به جانم سوگند که بعد از من سرگرداني شما چندين برابر خواهد شد از جهت اينکه حق را پشت سر نهاديد و به بيگانگان پيوستيد.

ياوران مهدي چنانکه در احاديث و روايات آمده است برادران پيغمبر خدا(ص) و گراميترين افراد امت او در قيامتند. آنها برترين افراد در هر زمانند. يقين آنها، قوي، ايمانشان، شگفتانگيز و صبرشان، عظيم است و ثواب عبادتهايشان چند برابر ميشود. به خاطر آنها بلايا رفع ميشود و آسمان باران رحمتش را ميبارد ... و اينها فقط گوشهاي از فضايل و برتريهاي ياوران و خدمتگزاران واقعي مولايمان حضرت صاحبالزمان (عج) است.

پس شايسته است که در اطاعت و خدمت به آن حضرت تلاش کنيم و بر تلاش و ياري خود دوام بخشيم و ياد آن عزيز را با طولاني شدن مدت آن فراموش نکنيم و از خدا بخواهيم تا ما را از ياوران واقعي حضرت مهدي (ع) قرار دهد.

پي نوشتها

1. بحارالانوار، محمد باقر مجلسي، ج51، ص148.

2. نهج البلاغه، ترجمه و شرح فيض الاسلام، خطبه 165.



مأخذ

سيد محمد تقي موسوي اصفهاني، مکيال المکارم، ج2، صص 323-309 و 438.