زن و خانواده در عصر ظهور


 
آنگونه که از احاديث برميآيد، زن و خانواده در عصر ظهور، به اوج جاهليت خود ميرسد، از جمله اين احاديث عبارتند از: «يُرفَعُ العِلمُ وَ يَظهَرُ الجَهلُ وَ يُشرَبُ الخَمرُ وَ يَفشُوا الزِّن'ا وَ يَقِلُّ الرِّج'الُ حَتّ'ي اَنَّ الخَمسينَ اِمرَاَةً فِيهنَّ رَجُلٌ و'احِدٌ: علم برداشته ميشود، ناداني فراگير ميشود، زنا و مشروبخواري شايع ميگردد، شمار مردها اندک ميشود، تا جائي که گاهي ميان پنجاه زن، يک مرد يافت ميشود.» رسول اکرم (ص) در حديث ديگري از نابرابري مرد و زن و ابتذال زن در اثر همين نابرابري، اينگونه سخن گفتهاند. اما جهان در پس از ظهور، زن و خانواده، همانند عصر پيامبر (ص)، به جايگاه انساني و اسلاميخود دست مييابد. احاديث زير مؤيد اين ادعاست:



زنان همراه مهدي: امام باقر (ع) ميفرمايد: «و يَجيءُ وَالله ثَلا'ثُمِئَةٍ وَ بِضعَةُ عَشَرَ رَجُلاًمِنهُم خَمسُونَ اِمرَاَةً يَجتَمِعُونَ فِي مَکَةَ: به خدا سوگند که سيصد و ده و اندي نفر ميآيند که در ميان آنها پنجاه زن هست و در مکه گرد ميآيند.» در ادامه اين حديث آمده است که اين زنان در مکه اجتماع ميکنند، بيآنکه وعده داده باشند، آمدنشان مانند ابرهاي پاييزي است. در احاديث مربوط به ياران حضرت وليعصر(عج)، تنها در اين حديث، از زنان سخن رفته است. از احاديث ديگر برميآيد که از اين زنان، همانند جنگهاي اسلامي، تنها در امور خدماتي چون پانسمان زخم مجروحان، استفاده ميشود. در اين مورد، امام صادق (ع) فرمود: «سيزده همراه قائم (عج) خواهد بود که مجروحين را پانسمان کنند و از بيماران پرستاري نمايند.» اين حديث به صورت ديگري نقل شده و آن که امام صادق (ع) به مفضّل بن عمر فرمود: با حضرت قائم (ع)، سيزده زن همراه است. عرض کرد آنها چه کار ميکنند؟ حضرت فرمود: مجروحين را مداوا و بيماران را پرستاري ميکنند. همان طور که در زمان پيامبر چنين بود. مفاد اين حديث به ذهن بسيار نزديکاست، چون در غالب اوقات، چه در گذشته و چه بعد از آن، از زنان در ميدانهايجنگ براي معالجه مجروحان استفاده ميشده است، ولي آنچه مسلم و قطعي است آن که در بيعت اولي با امام زمان(عج)، هيچ زني شرکت ندارد و از ظهور آن حضرت، آگاه نميشوند، بلکه پس از آنکه ياران بقيهالله در مکه گرد ميآيند، اين زنان از آن آگاه ميشوند و به آنها ميپيوندند. محيط امن بر زنان: در عصر پس از ظهور، هرگونه ناامني اجتماعي و محيطي از بين ميرود، با توجه به اينکه زنان و خانواده همواره از محيطهاي ناامن، بيشترين صدمات را ميبينند که اغلب آنها جبرانناپذير است. احاديث مختلفي امن بودن عصر پس از ظهور را براي زنان و خانوادهها، نشان ميدهد. مانند: «تَامَنُ السُّبُلُحَتّ'ي تَمشِيَ المَراَةُ بَينَ العِرا'ِِ وَ الشّ'امِ لا'تَضَعُ قَدَمَيه'ا اءِلاّ' عَلَي النَّب'اتِ، وَ عَلَي رَاسِه'ازينَتُها، لا'يُهيجُه'ا سَبعٌ وَ لا'تَخ'افُهُ.». «راهها امن شود، زن از عراق تا شام برود و پايخود را جز بر روي گياه نگذارد، جواهراتش را بر سرش بگذارد و از درندهخوئي هراس نداشته باشد.» امام صادق (ع) نيز در اين زمينه ميفرمايد:«وَ حَتّ'ي تَخرُجَالعَجُوزَ الضَّعيفَةُ مِنَ المَشرِِِ تُريدُ المَغرِبَ فَلا'يُنهنِهُه'ا اَحَدٌ»«پيرزن ناتواني از مشرق تا مغرب ميرود و از کسي آسيبي به او نميرسد.» «يُطفِيءُ بِهِ الفِتنَةَ الصَّمّ'اءَ، وَتَامَنُ الاَرضُ، حَتّ'ي اِنَّ المَراَةَ لَتَحُجُّ في خَمسِ نِسوَةٍ م'ا مَعَهُنَّ رَجُلٌ، لا'يَتَّقينَ الاّ'اللهَ!.» «خداوند به وسيلة او فتنههاي جانکاه را آرام و ساکن سازد، زمين امنگردد، يک زن در ميان پنج زن بدون اينکه مردي آنها را همراهي کند، به حج خانة خدا رود و جز خدا از کسي باکي نداشته باشد.» سنگسار زناکاران: حکومت جهاني امام زمان (عج)، حکومت پاکان است و در آن ناپاکان از جمله، زناکاران جايي ندارند. احاديث زير نشان ميدهد که زناکاران در حکومت صالحان کشته ميشوند و زمين از وجود آنان پاک ميشود. امام صادق (ع) ميفرمايد: دَم'انِ فِي الاءسلا'مِ حَلا'لٌ مِنَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ لا'يَقضي اَحَدٌ فيهم'ا بِحُکمِاللهِ حَتّ'ي يَبعَثَ اللهُ ق'ائِمَن'ا اَهلَ البَيتِ. فَاِذ'ا بَعَثَهُ اللهُ حَکَمَ فِيهم'ا بِحُکمِ اللهِ لا'يُريدُ بَيِنَةً:اَلزّ'انِي الُمحصِنُ يَرجُمُهُ، وَ م'انِعُ الزَّک'اةِ يَضرِبُ عُنُقَهُ. دو خون از طرف خداي تبارک و تعالي حلال شده، که پيش از قيام قائم اهلبيت (عج) به حکم خدا رفتار نميشود، هنگامي که او را خداوند برانگيخت حکم خدا را در آن اجرا ميکند و آن را با علم امامت بدون اينکه شاهد مطالبه کند، انجام ميدهد؛ زاني مُحصِن (کسي که باداشتن همسر مرتکب فحشاء شده) را سنگسار ميکند و گردن مانع زکات را ميزند. امام صادق (ع) در حديث ديگري خبر از از بين رفتن روابط نامشروع در دولت حق ميدهد: وَ يَذهَبُ الزِّن'ي وَ شُربُ الخَمرِ وَ يَذهَبُ الرِّب'ا وَ يُقبِلُ النّ'اسُ عَلَيالعِب'اد'اتِ وَ تُوَدَّي الاَم'ان'اتِ وَ تَهلِکُ الاَشر'ارُ وَ تَبقَي الاَخي'ارُ: روابط نامشروع، مشروبات الکلي و رباخواري از بين ميرود، مردم به عبادت و اطاعت روي ميآورند، امانتها را به خوبي رعايت ميکنند، اشرار مردم نابود ميشوند، افراد صالح باقي ميمانند. امام رضا (ع) در اين باره فرموده است: لَو قَد ق'امَ الق'ائِمُ لَحَکَمَبِثَلا'ثٍ لَميَحکُم بِه'ا اَحَدٌ قَبلَهُ: يَقتُلُ الشَّيخَ الزّ'انِيَ وَ يَقتُلُ م'انِعَ الزَّک'اةِ وَ يُوَرِّثُ الاَخَاَخ'اهُ فِي الاَظِلَّةِ: هنگامي که قائم ما (عج) قيام کند به سه چيز داوري کند که احدي پيش از او داوري نکرده است: 1 ـ پيرمرد زاني را ميکشد. 2ـ مانع الزکات را ميکشد. 3ـ برادر را از برادر اضلّه ارث ميدهد. مفاد زنانه يک پيمان: اميرمؤمنان در وصف بيعت ياران حضرت مهدي (عج) چنين ميفرمايد:«يُب'ايِعُون َ عَل'ي اَن لا'يَسرَقُوا، وَ لا'يَزنُوا، وَ لا'يَسُبُّوا مُسلِماً، وَ لا'يَقتُلُوامُحرِماً، وَ لا'يَهتِکُوا حَريماً مُحَرَّماً، وَ لا'يَهجُمُوا مَنزِلاً، وَ لا'يَضرِبُوا اَحَداً اءِلاّ' بِالحَقِّ، وَلا'يَکنِزُوا ذَهَباً وَ لا'فِضَّةً وَ لا' بُرّاً وَ لا' شَعيراً، وَ لا'يَاکُلُوا م'الَ اليَتيمِ، وَ لا'يَشهَدُوا بِم'الا'يَعلَمُونَ، وَ لا'يَخرِبُوا مَسجِداً، وَ لا'يَشرَبُوا مُسکِراً، وَ لا'يَلبَسُوا الخَزَّ وَ لاَ الحَريرَ، وَلاَيَتَمَنطَقُوا بِالذَّهَبِ، وَ لا'يَقطَعُوا طَريقاً، وَ لا'يُخيفُوا سَبيلاً، وَ لا'يَفسُقُوا بِغُلا'مٍ، وَلا'يَحبِسُوا طَع'اماً مِن بُرٍّ وَ لا' شَعيرٍ. وَ يَرضَونَ بِالقَليلِ وَ يَشتَمُّونَ عَلَي الطَّيبِ، وَيَکرَهُونَ النَّج'اسَةَ، وَ يَامُرُونَ بِالمَعرُوفِ وَ يَنهَونَ عَنِ المُنکَرِ، وَ يَلبَسُونَ الخَشِنَ مِنَالثِّي'ابِ، وَ يَتَوَسَّدُونَ التُّر'ابَ عَلَي الخُدُودِ، وَ يُج'اهِدُونَ فِي اللهِ حَقَّ جِه'ادِهِ.. وَ يَشتَرِطُعَلَي نَفسِهِ لَهُم: اَن يَمشِيَ حَيثُ يَمشُونَ، وَ يَلبَسَ کَم'ا يَلبَسُونَ، وَ يَرکَبَ کَم'ا يَرکَبُونَ، وَيَکُونَ مِن حَيثُ يُريدُونَ، وَ يَرض'ي بِالقَليلِ، وَ يَملاَُ الاَرضَ بِعَونِ اللهِ عَدلاً کَم'ا مُلِئَتجَوراً، يَعبُدَ الله حَقَّ عِب'ادَتِهِ، وَ لا'يَاخُذَ ح'اجِباً وَ لا'بَوّ'اباً.» بخشي از اين پيمان، ارتباط مستقيمي به زن و خانواده دارد. از جمله: زنا نکنند، به خانه کسي هجوم نبرند، از پليدي گريزان باشند، گرد همجنسبازي نگرايند، طرفدار پاکي باشند، از زشتيها بازدارند و... و بخشي ديگر از اين پيمان، به طور غيرمستقيم به زن و خانواده مربوط ميشود. از جمله: به آبروي کسي لطمه نزنند، مال يتيم را نخورند، مشروب نخورند، حرير و خز نپوشند، راه را ناامن نکنند، به نيکي فرمان دهند، در راه خدا، حق جهاد را ادا کنند. از اين حديث استفاده ميشود که فساد، تباهي، بيعفتي و زشتخويي رخت برميبندد و از مشروبات الکلي اثري نميماند و امنيت ناموسي دقيقاً تأمين ميشود. دانش آموختن زنان: «اَلعِلمُ سَبعَةٌ وَ عِشرُونَ حَرفاً، فَجَميعُ م'ا ج'ائَت بِهِ الرُّسُلُحَرف'انِ، فَلَم يَعرِفِ النّاس حَتَّي اليَوم غَيرَ الحَرفَينِ، فَاِذا' ق'امَ ق'ائِمُن'ا اَخرَجَ الخَمسَة وَالعِشرُونَ حَرفاً فَبَثَّه'ا فِي النّ'اسِ وَ ضَمَّ اِلَيه'ا الحَرفَينِ حَتّ'ي يَبُثَّه'ا سَبعَةً وَ عِشرينَحَرفاً».: علم 27 حرف است، آنچه پيامبران آوردند و براي مردم آشکار ساختند، تنها دو حرف بوده است و مردم تا به امروز جز آن دو حرف را نشناختهاند. هنگامي که قائم ما عجّل الله فرجه الشّريف قيام کند 25 حرف ديگر را آشکار ميکند و آنها را در ميان مردم منتشر ميسازد و آن دو حرف گذشته را هم به آن ضميمه ميکند تا 27 حرف تکميل شود و همة قسمتهاي علوم در ميان مردم انتشار پيدا کند» اگر مضمون اين حديث مورد دقّت قرار بگيرد معلوم ميشود که پيشرفت علوم در عصر حضرت بقيّة الله روحي فداه هرگز براي ما قابل درک و تصوّر نيست.«کَانّي بِدِينکُم ه'ذ'ا لا'يَز'الُ مُوَلِّيًا يَفحَصُ بِدَمِهِ، ثُمَّ لا'يَرُدُّهُ عَلَيکُم اءِلاّ' رَجُلٌ مِنّ'ااَهلَالبَيتِ، فَيُعطِيکُم فِي السَّنَةِ عَط'اءَينِ، وَ يَرزُقُکم فِي الشَّهرِ رِزقَينِ، وَ تُوتَونَ الحِکمَةَفِي زَم'انِهِ حَتّ'ي اءِنَّ المَراَةَ لَتَقضي في بَيتِه'ا بِکِت'ابِ اللهِ تَع'ال'ي وَ سُنَّةِ رَسُولِهِ». «گويي با چشم خود ميبينم که اين آئين مقدس هر روز کنار گذاشته ميشود و به دنبال خونخواهي ميگردد، آنگاه کسي آنرا باز نميگرداند به جز مردي از خاندانما، او هر سال دو بار به شما بخشش ميکند و هر ماه دو بار به شما ماهيانه ميدهد، در زمان او آنقدر به شما دانش و فرهنگ داده ميشود که زن خانهدار در خانة خود با کتاب خدا و سنّت پيامبر (ص) داوري ميکند.» دقيقاً ما در آن روزها زندگي ميکنيم، هر روز ضربة جديدي بر پيکر اسلام فرود ميآيد، اين آئين پاک و حياتبخش به خون خود آغشته شده، چون حالت احتضار (جان کندن) پاهاي خود را به زمين ميزند، اصول آن فراموش شده و فروع آن در زير پاها لگدمال گشته، پيش از دشمنان خود مسلمانان کارد بر حلقوم آن نهاده، آنرا ذبح شرعي ميکنند، ديگر اين اندرزگويان پندنگير، اين ارشادگران هدايت نايافته، اين امر به معروف کنندان و نهي از منکرکنندگان حرفهاي که خود از معروف به دور و در درياي گناهان غوطهورند، نميتوانند آنرا از سقوط نجات دهند. تنها چيزي که ميتواند با نفس مسيحائياش اين مرده را زنده کند، لبة تيز شمشير الهي در دست يد اللهي حضرت بقية الله (عج) است که تنها بازمانده از حجتهاي پروردگار و يکتا موعود منتظر براي اصلاحجهاني و بازگردانيدن گمگشتگان به شاهراه هدايت است. احاديثي که به توصيف وضعيت زنان در آخرالزمان پرداختهاند، بيش از رواياتي است که درباره موقعيت آنان در عصر پس از ظهور سخن گفتهاند، اما احاديث توصيف کننده وضع زن و خانواده در آستانه ظهور مبين موقعيت زن و خانواده در حکومت مهدي موعود (عج) خواهد بود. يعني فساد زن و تزلزل خانواده در انتهاي عمر بشر از علل مهم ظهور آن امام معصوم است، پس او ميآيد که اين فسادها را از ميان بردارد، بنابراين، از آنچه از فساد زنان و خانوادهها در آخرالزمان گفته ميشود، در حکومت امام زمان، عکس آن جاري و ساري است. لذا اگر تصويري معکوس از احاديث آستانه ظهور در ذهنمان مجسم کنيم، توانستهايم تصوير واقعي از جايگاه زن و خانواده در جهان پس از ظهور ارائه دهيم: 1 ـ «وَ اءِذ'ا رَايتَ المَراَةَ تُص'انِعُ زَوجَه'ا عَل'ي نِک'احِ الرِّج'الِ. وَ رَايتَ خَيرَ بَيتٍ يُس'اعِدُالنِّس'اءَ عَل'ي فِسقِهِنَّ: هنگامي که ببيني که زن از همسرش مطّلع است که او با همجنس خود رابطه دارد و به روي او نميآورد و ميبيني که در بهترين خانهها زن تشويق ميشود که فسق و فجور کند.» در حالي که در دوره پس از ظهور، رابطه نامشروعي وجود ندارد. زن چيزي را از همسر خود پنهان نميکند و هيچ زني بههيچ گناهي تشويق نميشود. 2 ـ «وَ رَايتَ النِّس'اءَ يَتَزَّوَجنَ بِالنِّس'اءِ وَ رَايتَ مَعيشَةَ المَراَةِ مِن کَدِّ فَرجِه'ا. وَ رَاَيَتالنِّس'اءَ يَتَّخِذنَ الَمج'الِسَ کَم'ا يَتَّخِذُه'ا الرِّج'الُ: زنها را ميبيني که با زنها آميزش ميکنند و زندگي زن از خودش تأمين و زنان به سان مردان جلساتي تشکيل ميدهند.» قطعاً اثري از همجنسبازي در حکومت امام زمان (ع) وجود ندارد. در واقع، نيازي به اين امر به آن جهت که ازدواجها آسان صورت ميگيرد و همه نيازهاي جنسي خود را از جنس مشروع تأمين ميکنند، نخواهد بود. 3 ـ "تَکُونُ النِّسوَةُ ک'اشِف'اتٍ ع'اري'اتٍ مُتَبَرِّج'اتٍ مِنَ الّذينَ خ'ارِج'اتٍ وَ اءِلَي الفِتَنِم'ائِلا'تٍ وَ اءِلَي الشَّهَو'اتِ وَ الَّلّ'ذاتِ مُسرِع'اتٍ لِلمُحَرَّم'اتِ مُستَحِلاّ'تٍ وَ في جَهَنَّمَخ'الِد'اتٍ: زنها لخت و عور ميباشند، زينتهاي خود را آشکار ميسازند، از دين بيرون ميروند، به فتنهها ميگرايند، به سوي شهوتها و لذتها ميشتابند، محرمات الهي را حلال ميشمارند و در جهنم جاويداناند.» در آخرين حکومت الهي، زنها با پوششاند، زينتهاي خود را تنها براي محارم خود آشکار ميکنند، ديندار هستند و نه فتنه ميکنند و نه گرد فتنه جمع ميشوند و در پي شهوتهاي غير مشروع نميباشند. 4 ـ «اءذ'ا رَاَيتَ المَراَةَ تَقهُرُ زَوجَه'اوَ تَعمَلُ م'ا لا'يَشتَهي وَ تُنفِقُ عَلَيهِ مِن کَسبِه'ا فَيَرضي'بِالدَّنيءِ مِنَ الطَّع'امِ وَ الشَّر'ابِ: هنگامي که زن را ببيني که با خشونت با همسرش رفتار ميکند، آنچه را که او نميخواهد، انجام ميدهد و از درآمدِ شخصي خود به شوهرش انفاق نميکند و شوهرش براي چيزي اندک از متاع دنيا خشنود ميشود و ناملايمات همسرش را تحمل ميکند.» در دولت حق صاحب امر، زن و شوهردوست هماند و هرگز بدون اجازه هم ديگر به کاري عليه هم دست نميزنند و خود را به بهاي اندکي نميفروشند و ناملايمات را به هم پديد نميآورند. 5 ـ «ي'ا لَه'ا مِن ط'امَّةٍ اءذا' حَکَمَت فِي الدَّولَةِ الخِصي'انِ وَ النِّسو'انِ وَ اَحدَثَ الاءِم'ارَةَالشُّبّ'انِ وَ الصِّبي'انُ وَ خَرِبَ ج'امِعُ ال'کُوفَةِ مِنَ العُمر'انِ وَ انعَقَدَ الجَسر'انُ فَذ'لِکَ الوَقتُزَو'الُ مُلکِ بَنِي العَبّ'اسِ وَ ظُهُورُ ق'ائِمِن'ا اَهلَ البَيتِ: چه حوادث جانکاهي روي خواهد داد، هنگامي که زنان و خواجگان و سياهان به حکومت برسند، کودکان و نوجوانان حکومت کنند، مسجد جامعه کوفه پس از عمران و آبادي خراب شود و دو عدد پل (در بغداد) احداث گردد، در آن هنگام، وقت سقوط بنيعباس و ظهور قائم ما اهلبيت فرا ميرسد.» مراد از حکومت زنان، سلطه آنان بر مردان است، در حاليکه با ظهور منجي عالم بشريت و تشکيل حکومت، نشاني از سلطه زنان بر مردان و سلطه مردان بر زنان نخواهد بود. 6 ـ «يَتَشَبَّهُ الرِّج'الُ بِالنِّس'اءِ وَ النِّس'اءُ بِالرِّج'الِ: مردها خود را به صورت زن و زنها خود را به صورت مرد در ميآورند.» «اءِذ'ا تَزَيَّنَتِ النِّس'اءُ بِثي'ابِ الرِّج'الِ وَ سُل'بِعَنهُنَّ قِن'اعُ الحَي'اءِ: هنگامي که زنها جامه مرد بپوشند و پوشش حيا از آنها گرفته شود.» اين شبيهپوشي به حدي ميرسد که اگر ويژگيهاي بدن دختران چون ظرافت بدن و برجستگيهاي مختلف آنان نبود، بسياري از دختران آخرالزمان با پسران اشتباه ميشدند و از اين روست که پيامبر اکرم (ص) در حديثي، اين گونه زنان را لعنت کرده است: «لَعَنَ اللهُ الرَّجُلَةَ مِنَ النِّس'اءِ: خداوند لعنت کند زني که خود را به صورت مرد جلوه ميدهد.»رسول اکرم (ص) در حديث ديگري در اين رابطه ميفرمايد: هنگامي که قلنسوهاي (کلاه) مشترک ظاهر شود، زنا شايع ميشود. 7 ـ «... وَ رَاَيتَ الفِسقَ قَد ظَهزرَ وَ اکتفَي الرِّج'الُ بِالرِّج'الِ، وَ النِّس'اءُ بِالنِّس'اءِ. وَ رَاَيتَالرِّج'الَ يَتَسَمَّنُونَ لِلرِّج'الِ، وَ النِّس'اءِ، وَ رَاَيتَ الرَّجُلَ مَعي'شَتَهُ مِن دُبُرِهِ، وَ مَعيشَةَالمَراَةِ مِن فَرجِه'ا.. وَ اَعطَوا الرِّج'الَ الاَمو'الَ عَلَي فُرُوجِهِم، وَ تُنُوفِسَ فِي الرَّجُلِ، وَتَغ'ايَرَ عَلَيهِ الرِّج'الُ.. وَ رَاَيتَ الرَّجُلَ يُغَيَّرُ عَل'ي اءِتي'انِ النِّس'اءِ.. وَ رَاَيتَ العُقُوَِ قَدظَهَرَ، وَ استُخِفَّ بِالو'الِدَينِ وَ ک'ان'ا مِن اَسوَاالنّ'اسِ ح'الاً عِندَ الوَلَدِ.. وَ رَاَيتَ اَعلا'مَالحَقِّ قَد دَرَسَت، فَکُن عَل'ي حَذَرٍ، وَ اطلُب اءِلَي اللهِ النَّج'اةَ، وَ اعلَم اَنَّ النّ'اسَ في سَخَطِاللهِ عزَّ وَ جَلَّ، وَ اءِنَّم'ا يُمهرلهُم لاَِمرٍ يُر'ادُ بِهِم فَکُن مُتَرَقِّباً، وَ اجتَهِد اَن يَر'اکَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ في خِلا'فِ م'ا هُم عَلَيهِ».«و ميبيني که گناهان علني شده، مردان به مردان بسنده کرده و زنان با زنان درآميختند، مردان براي مردها آرايش کرده، زنان براي زنها خود را آراسته؛ زندگي مرد از خودش تأمين ميشود، زن نيز از خود فروشيتأمين معاش ميکند؛ مردان اموال فراواني در راه تأمين مسائل جنسي ميپردازند، براي مرد نيز چون يک همسر غيرت و حسادت مبذول ميشود، مرد براي آميزش با جنس مخالف سرزنش ميشود، عاق والدين شدن علني شده، پدر و مادر در پيش فرزند، خوار شمرده ميشوند و از ديدگاه فرزند پستتر از هر فرد ديگر به شمار ميآيند... و ميبيني که نشانههاي حق پوشيده شده است. در چنين زماني از خشم خدا در حذر باش و از خداي تبارک و تعالي نجات بطلب و بدانکه مردم مورد خشم و غضب پروردگار هستند و خداوند براي جهاتي به آنها مهلت ميدهد، منتظر باش و تلاش کن که خداوند تو را در وضعي بر خلاف وضع آنها ببيند»