وجود نازنين امام زمان عليه السلام شبيه ترين مردم به حضرت محمد صلي الله عليه و آله است هم از جهت شکل و شمايل و هم از جهت خوي و اخلاق. صورت مبارکش سفيد که سرخي بر آن آميخته، پيشاني نازنينش بلند و سفيد و تابان است، ابروانش بهم پيوسته، نور رخسارش چنان درخشان است که بر سياهي محاسن شريف و سر مبارکش، مستولي شده، بر قسمت راست صورتش خالي است که پنداري ستاره اي است درخشان، ميان دندانهايش گشاده و چشمانش سياه و سرمه گون است، المهدي طاوس اهل الجنه وجهه کالقمر الدري عليه جلابيب النور، حضرت مهدي عليه السلام طاوس اهل بهشت است چهره اش چون ماه درخشنده است، بر بدن مبارکش جامه هاي نور است. قامتش معتدل و موزون است که هيچ چشمي هيئتي به آن اعتدال و تناسب نديده است. اللهم ارني الطلعه الرشيده و الغره الحميده و اکحل ناظري بنظره مني اليه



[ صفحه 11]



آيت الله شيخ محمد حسين غروي رضوان الله تعالي عليه مي فرمايد: (تبارک الله از آن طلعت چون ماه و تعالي - نه ما را است چنين غره و نه اين قد و بالا) (نديده در افق اعتدال ديده گردون - کوجهه قمرا او کحاجبيه کمالا) (زند عقيق لبش طعنه ها بلعل بدخشان - سبق برد در دندان او ز لولو لالا) (هزار خسرو و پرويز را دل است چو فرهاد - ز شور صحبت شيرين آن شهنشه والا) (بخنجر مژه و تير غمزه ام مزن اي جان - که خسته ام من و بيجان، و لا اطيق قتالا) (ز رنج عشق تو رنجورم آن چنان که تو داني - که گر بجانب من بنگري رايت خيالا) (ببانگ ديو طبيعت چنان ز راه شدم دور - که گر تو دست نگيري لقد ظللت ضلالا) (ذليل و مفتقرم اي عزيز مصر حقيقت - بده نجاتم از اين پستي و ببر سوي بالا)



[ صفحه 12]