پيروان ولايت اهل بيت عليهم السلام و منتظران ظهور امام زمان عليه السلام از مقامي بلند در نزد خداوند متعال برخوردارند. کر چه لازمه تشيع و محبت، پيروي از دستورات پيشوايان است، ولي بلندي مرتبه پيروان اهل بيت عليهم السلام از جهت اعمال نيک و رفتار پسنديده آنان نيست، تقرب آنها در نزد خداوند متعال، ابتداء به جهت پيروي آنان از امامي است که خداي سبحان برگزيده و به اطاعت او امر کرده است. حق تعالي از زبان حضرت ابراهيم عليه السلام مي فرمايد: فمن تبعني فانه مني. پس هر کس پيرو من باشد، او از من است. [1] حضرت باقر عليه السلام در ذيل آيه فوق فرمودند: من احبنا فهو منا اهل البيت. هر کس که ما را دوست بدارد، از ما اهل بيت مي باشد. راوي از اين مقام بلند (از اهل بيت بودن) براي دوستدارن اهل بيت شگفت زده شد، امام براي روشن ساختن او به آيه فوق استناد نموده،



[ صفحه 67]



فرمودند: پس هر کس پيرو من باشد، او از من است. [2] پس حشر معنوي، ملکوتي و اخروي هر کس با امامي است که از او در دنيا پيروي نموده است. لذا است که پيرو اهل بيت در نزد خدا و در عالم آخرت و در بهشت برين الهي در جايگاه رفيع اهل بيت عليهم السلام جاي داشته، علت اين مقام بلند، حشر دنيوي او با آن ذوات مقدسه است. خداي متعال مي فرمايد: و من يطع الله و الرسول فاولئک مع الذين انعم الله عليهم من النبيين و الصديقين و الشهداء و الصالحين و حسن اولئک رفيقا. آن کس که از خدا و رسول پيروي کند، پس آنان همراه کساني که خدا به آنان نعمت عطا کرده است، يعني با انبياء و صديقين و شهداء و صالحين خواهند بود و چه نيکو همراهاني هستند! [3] به فرموده حضرت رضا عليه السلام، شيعيان و دوستداران اهل بيت عليهم السلام مصداق آيه فوق بوده، همنشين انبياء و صديقين و شهداء و صالحين خواهند بود. [4] دوستداران اهل بيت عليهم السلام با پيروي از پيشوايان الهي در حزب خدا وارد گشته، مصداقي از اين آيه شريفه هستند: و من يتول الله و رسوله و الذين امنوا فان حزب الله هم الغالبون. و ان کس که ولايت خدا و رسول، و ولايت مومنين (ائمه عليهم السلام) را



[ صفحه 68]



بپذيرد، پس بدرستي که حزب الهي پيروزند. [5] آنان با پيروي از ائمه معصومين عليهم السلام، در زمره بهترين خلق خدا قرار مي گيرند، زيرا خداي متعال مي فرمايد: و الذين آمنوا و عملوا الصالحات اولئک هم خير البريه. کساني که ايمان آورده اعمال نيکو انجام دهند، بهترين مخلوقات خدايند. [6] دانشمند بزرگ اهل سنت، سيوطي، با نقل روايات متعدد، مصداق اين آيه را اميرالمومنين عليه السلام و پيروان آن حضرت قلمداد نموده است. [7] دوستداران اهل بيت را خدا دوست داشته، آنان آن چنان مقامي در نزد حق متعال دارا هستند که علي بن ابي طالب در نزد رسول خدا دارا است، خداي عز و جل خطاب به رسول خدا فرمود: محبو علي مني حيث علي منک. دوستداران علي در نزد من همانگونه اند که علي در نزد تو است. [8] در روايات بسياري، مقام دوستداران اهل بيت عليهم السلام در قيامت و رتبه آنان در نزد خداوند، مقام شهيدان راه حق قرار داده شده است. اميرالمومنين عليه السلام فرمودند: من مات منکم علي فراشه و هو علي معرفه حق ربه و حق رسوله و اهل بيته مات شهيدا. کسي که بر بستر خويش بميرد و حق پروردگار و پيامبرش آشنا



[ صفحه 69]



باشد و حق اهل بيت را بشناسد، شهيد از دنيا رفته است. [9] مقام آنان آن چنان در نزد خداوند متعال بلند است که: ملائکه آسمان، همانگونه به پيروان اهل بيت عليهم السلام در زمين مي نگرند که اهل زمين به ستارگان نظر مي کنند. [10] لذا است که هر گاه کسي از شيعيان از دنيا رود، فرشتگان به تشييع جنازه او مي پردازند، چنانکه در تشيع جناره رباح - غلام سياه آل نجار - هفتاد هزار گروه از ملائکه شرکت نمودند. رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم در توضيح اين مرتبه رفيع، فرمودند: و الله ما نال ذلک الا بحبک يا علي. بخدا قسم رباح به اين مقام نرسيد مگر بخاطر دوستي تو اي علي. [11] ولي بلندي مقام پيروان اهل بيت عليهم السلام در قيامت آشکار تر مي گردد، زيرا که حقائق در آنجا آشکار مي شود. رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: خداي بزرگ، گروهي را (در قيامت) بر مي انگيزد که صورتهاي آنان نوراني است و بر جايگاهي از نور قرار گرفته اند و لباسي نوري به تن کرده، در سايه عرش خدا جاي گرفته اند. آنان پيامبر نيستند. ولي منزلتي چون انبياء دارند. آنان شهيد نيستند ولي از مقام شهدا برخوردارند. اوبکر پرسيد: آيا من از آنان هستم!



[ صفحه 70]



فرمودند: خير. عمر پرسيد: آيا من از آنان هستم! فرمودند: خير. آنگاه عبدالله بن مسعود پرسيد: انان چه کساني هستند؟ رسول خدا، دست مبارک را بر سر حضرت علي عليه السلام قرار داده فرمودند: اين مرد و شيعيان او هستند. [12] کوتاه سخن آنکه هر آيه اي از قرآن که در تمجيد اقوامي وارد شده، سخن از ورود آنان به بهشت مي گويد، در شان اهل بيت و پيروان آنان نازل گرديده است. [13] از اين روي انسان عاقل، با توجه به مطالب فوق ولايت اهل بيت و محبت آنان را خفيف نشمرده، به اهميت آن قائل است و جز در خانه اهل بيت را نمي کوبد و جز به امام زمان عليه السلام مراجعه نمي کند. زيرا که از هيچ طريق ديگري نمي توان به اين مقام نائل آمد. ولي آيا مگر طريق ديگري وجود دارد؟! [14] .



[ صفحه 71]