در کتاب «ينابيع المودّه» از امام صادق (عليه السلام) روايت شده که فرمود:

«خلف صالح از فرزندان من است و او همان مهدي است». [1] .

شيخ صدوق (رحمه الله) در کتاب «کمال الدين» روايت کرده است که حبّان سرّاج گويد: از سيّد اسماعيل بن محمّد حِميَري شنيدم که مي گفت: به حضرت صادق (عليه السلام) عرض کردم: اي پسر رسول خدا! براي ما اخباري از پدرانت (عليهم السلام) درباره غيبت رسيده و به صحّت پيوسته است. بفرماييد کدام امام غايب مي شود؟

حضرت فرمود:

ششمين فرزند من که دوازدهمين امام هدايتگر پس از رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) است؛ غايب مي شود [2] .

باز در کتاب «کمال الدين»، از عبداللّه بن ابي يعفور از امام صادق (عليه السلام) روايت کرده است که فرمود:

«هرکس به امامت پدرانم و فرزندانم اعتراف کند و امامت فرزندم «مهدي» را منکر شود مانند کسي است که به همه پيغمبران عقيده داشته باشد و نبوّت



[ صفحه 107]



حضرت محمّد (صلي الله عليه وآله وسلم) را انکار نمايد.

عرض کردم: اي آقاي من! مهدي، کدام يک از فرزندان شماست؟

فرمود: پنجمين نفر از فرزندان امام هفتم (موسي بن جعفر) است که شخصِ او از شما پنهان مي شود و نام بردنش برايتان جايز نيست». [3] .