زمين از حجت خدا خالي نمي ماند
(کشف الغمة ج 2 ص 486):
قال رسول الله (ص): يخرج المهدي و علي رأسه غمامة، فيها مناد ينادي هذا المهدي خليفة الله فاتبعوه.
حضرت رسول اکرم (ص) فرمود: مهدي (عج) خروج مي کند و بر بالاي سرش ابري باشد و در آن است که فرياد کند اين مهدي خليفه خدا است پس متابعش کنيد.
(اصول الکافي ج 1 ص 703 و کشف الغمه ج 2 ص 449 و بحرا ج 51 ص 158 و مستدرک سفينة ج 10 ص 495):
قال الامام الهادي (ع): الخلف من بعدي الحسن (ع)، فکيف من بعد الخلف؟ فقلت: و لم جعلني الله فداک؟ قال: انکم لا ترون شخصه و لا يحل لکم ذکره باسمه، فقلت، فکيف نذکره؟ فقال: قولوا: الحجة من آل محمد (ص).
حضرت امام هادي (ع) فرمود: جانشين پس از من امام حسن (ع) است پس چگونه خواهيد بود از جانشين او پس از جانشين من؟ راوي گويد: عرض کردم: فدايت شوم چرا؟ فرمود: زيرا شما شخص او را نمي بيند و بر شما حلال نيست که نام او را ببريد عرض کردم: پس چگونه يادش کنيم؟ فرمود: بگوييد: حجت از آل محمد (ص).
[ صفحه 151]
(منتخب الاثر ص 272 و يوم الخلاص ص 169):
قال اميرالمؤمنين (ع): اللهم لا بد لأرضک من حجة علي خلقک يهديهم الي دينک و يعلمهم علمک و لا يضيع اولياؤک بعد اذ هديتهم: ظاهر و ليس بالمطاع، او متکتم مترقب ان غاب شخصه عن الناس في حال هدنة، لم يغب عنهم ثبوت علمه فاذا قلوب المؤمنين مثبتة فهم بها عاملون.
حضرت اميرالمؤمنين (ع) فرمود: بارالها ناگريز است که زمين تو از حجت بر مخلوقات خالي نباشد که آنانرا بدينت هدايت کند و علم ترا به آنها آموزش دهد و اولياي تو پس از آنکه هدايتشان فرمودي ضايع نمانند. حجت آشکار که اطاعتش نکنند يا حجت پنهان که اگر شخص او از مردم غائب باشد خلق چشم براهش باشند در روزگار صلح و ثبوت علمش از مردم غائب نباشد در اين هنگام قلبهاي مؤمنين ثابت و عامل به علمش گردند.
(اصول الکافي ترجمه ج 1 ص 534):
عن ابي جعفر (ع) قال: قال رسول الله (ص) اني و اثني عشر من ولدي و انت يا علي زر الارض يعني او تادها و جبالها بنا او تد الله الارض ان يسخ باهلها فاذا ذهب لاثنا عشر من ولدي ساخت الأرض باهلها و لم ينظروا.
حضرت امام باقر (ع) فرمود: حضرت رسول اکرم (ص) فرمود: من و دوازده تن از فرزندان من و تو يا علي (ع) ميخا و کوههاي زمين مي باشيم بوسيله ما خدا زمين را ميخکوب ساخته که مبادا ساکنانش را هلاک کند و چون دوازده تو از دنيا بروند و زمين بدون مهلت ساکنانش را هلاک کند.
(کمال الدين و تمام النعمة ص 76):
عبن جعفر بن محمد (ع): الحجة قبل الخلق و مع الخلق و لو خلق الله عزوجل الخليفته خلوا من الخليفة لکان قد عرضهم للتلف و لم يردع السفيه عن سفهه بالنوع الذي يوجب حکمته من اقامة الحدود و تقويم المفسد و اللحظة الواحدة لا تسوغ الحکمة ضرب صفح عنها ان الحکمة تعم کما ان الطاعة تعم و من و زعم ان الدنيا تخلو ساعة من امام لزمه ان يصحح مذهب البراهمة في ابطالهم الرسالة و لو لا ان القرآن نزل بان محمدا (ص) خاتم الأنبياء لوجب کون رسول في کل وقت فلما
[ صفحه 152]
صح ذلک لارتفع معني کون الرسول بعده و بقيت الصورة المستدعية للخليفة في العقل.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: حجت خدا پيش از خلق و با خلق و بعد از خلق است و اگر خداي عزوجل خلق را بدون خليفه خود مي آفريد البته آنها را در معرض تلق قرار مي داد و بيخرد و سفيه را از سفاهت و بيخردي وي بازغير است.
(کمال الدين و تمام النعمة ص 308 و کتاب ليفته للشيخ الطوسي ص 22):
عن ابي حمزة الثمالي عن ابي عبدالله (ع) قال: قلت له اتبقي الارض بغير امام؟ قال لو بغبت الأرض بقيت امام ساعة لساخت.
به نقل از ابي حمزة شمالي (ره) گفت از امام صادق (ع) پرسيدم آيا زمين بدون امام باقي مي ماند؟ فرمود: اگر زمين بدون امام ساعتي باقي بماند اهلش را هلاک مي کند.
(کمال الدين و تمام النعمه ص 309):
عن زرارة بن اعين عن ابيعبدالله (ع) في حديث له في الحسين (ع) انه قال: في اخره و لو لا من علي الأرض من حجج الله لنفضت الأرض بما فيها و القت ما عليها ان الأرض لا تخلو ساعة من الحجة.
به نقل از زارة بن اعين (ره) از امام صادق (ع) در ضمن حديثي درباره ي حضرت سيد الشهداء امام حسين بن علي (ع) در پايانش فرمود: و اگر از حجت هاي خدا در زمين کسي نباشد زمين آنچه دارد و ساقط کند و هر چه برخود دارد افکند همانا زمين يک ساعت خالي از حجت نمي ماند.
(کمال الدين و تمام النعمة ص 311):
عن عمرو بن ثابت عن ابيه عن ابي جعفر (ع) قال: سمعته يقول: لو بقيت الأرض يوما بلا امام منا لساخت باهلها و لعذبهم الله باشد عذابه ان لله تبارک و تعالي جعلنا حجة في ارضه و امانا في الأرض لن يزالوا في امان من ان تسيخ بهم الأرض ما دمنا بين اظهر هم فاذا اراد الله ان يهلکم ثم لا يمهلهم و لا ينظرهم ذهب بنا من بينهم و رفعنا اليه ثم يفعل الله ما يشاء و احب.
به نقل از عمر و بن ثابت از پدرش گفت: از حضرت امام باقر (ع) شنيدم مي فرمود: اگر يک روز زمين بدون امام باقي بماند ساکنان خود را هلاک کند و آنان را بسخت ترين
[ صفحه 153]
عذاب گرفتار سازد همانا خداي تبارک و تعالي ما را حجت خود در زمين و امان براي ساکنان زمين قرار داده و مردم هميشه در امان از هلاکت هستند تا وقتي که ما در ميانشان باشيم و چون خدا خواهد آنان را هلاک سازد و مهلت و فرصت به آنها ندهد ما را از ميانشان مي برد و به سوي خود بالا مي کشد سپس هرگونه که خواهد و دوست دارد عمل فرمايد.
(کمال الدين و اتمام النعمة ص 311):
عن سليمان الجعفري قال: سألت اباالحسن الرضا (ع) فقلت اتخلوا الأرض من حجة؟ فقال لو خلت من حجة طرفة عين لساخت باهلها.
به نقل از سلمان جعفري گفت: آن حضرت ابوالحسن امام رضا (ع) پرسيدم آيا زمين از حجت خالي مي ماند؟ فرمود: اگر زمين يک دم خالي از حجت باشد ساکنان خود را هلاک کند.
(کمال الدين و تمام النعمة ص 311):
عن ثعلبه بن ميمون عن عبد الاعلي بن اعين عن ابي جعفر (ع) قال: يقول ما يترک الله الأرض بغير عالم ينقص مازادوا و يزيد ما نقصوا و لو ذالک لا ختلطت (لا اختلفت خ ل) علي الناس امورهم.
به نقل از ثعلبة بن ميمون از عبدالاعلي بن اعين گفت: از حضرت امام باقر (ع) شنيدم مي فرمود: خداي تعالي زمين را بدون عالمي که مردم آنچه زياده روي کرده اند باز دارد و آنچه کم کرده اند نيفزايد رها نمي کند و اگر اين نبود البته اختلاط و اختلاف در کارهاي مردم پديد مي آمد.
(کمال الدين و اتمام النعمة ص 311):
عبن فضيل الرسان قال: کتب محمد بن ابراهيم الي ابي عبدالله (ع): اخبرنا فضلکم اهل البيت فکتب اليه ابوعبدالله (ع) ان الکواکب جعلت في السماء امانا لاهل السماء فاذا ذهبت نجوم السماء جاء اهل السماء ما کانوا يوعدون و قال رسول الله (ص) جعل اهل بيتي امانا لامتي فاذا ذهب اهل بيتي جاء امتي ما کانوا يوعدون.
به نقل از فضيل رسان گفت: محمد بن ابراهيم به خدمت حضرت امام صادق (ع)
[ صفحه 154]
نوشت: ما را از فضيلت شما اهل البيت (ع) با خبر گردان حضرت به او نوشت: همانا ستارگان در آسمان امان براي اهل آسمان قرار داده شده و چون ستارگان از ميان بروند آن خطرهايي که به اهل آسمان داده شده به آنان مي رسد و حضرت رسول اکرم (ص) فرمود: اهل بيت من امان براي امتم قرار داده شده اند چون اهل بيتم از ميان بروند به امتم همان خواهد رسيد که آنانرا بيم داده اند.
(کمال الدين و اتمام النعمة ص 314):
عن سليمان بن مهران الأعمش عن الصادق جعفر بن محمد عن أبيه محمد بن علي عن أبيه علي بن الحسين (ع) قال: نحن أئمة المسلمين و حجج الله علي العالمين و سادة المؤمنين و قائدا الغر المحجلين و موالي المؤمنين و نحن امان لاهل الارض کما ان النجوم امان لاهل السماء و نحن الذين بنا يمسک الله السماء ان تقع علي الارض الا باذنه و بنا يمسک الأرض ان تميد (تمود خ ل) باهلها و بنا ينزل الغيث و تنشر الرحمة و تخرج برکات الأرض و لولا ما في الارض منا لساخت باهلها ثم قال و لم تخل الأرض منذ خلق الله ادم من حجة الله فيها ظاهر مشهور او غايب مستور و لا تخلوا الي ان تقوم الساعة من حجة فيها و لو لا ذلک لم يعبدالله قال سليمان فقلت للصادق (ع) فکيف ينتفع الناس بالحجة الغايب المستور قال کما ينتعفون بالشمس اذا سترها سحاب.
به نقل از سليمان بن مهران اعمش از حضرت امام صادق (ع) از پدر بزرگوارش حضرت امام باقر (ع) از والد ما جدش حضرت امام سجاد بن حسين (ع) فرمود: ما ائمه مسلمين و حجت هاي خدا بر جهانيان و سروران مؤمنين و پيشوايان دست و پيشاني سفيدان (عابدان) و مولا و صاحب اختيار مؤمنان هستيم و ما امان اهل زمين مي باشيم بدانگونه که ستارگان امالن اهل آسمان مي باشند و ما کساني هستيم که خدا بوسيله ما آسمان را نگهداشته که بر زمين نيفتد مگر به اذن او و خدا بوسيله ما زمين را نگهداشته که ساکنان خود را هلاک نکند و به طفيل و جو د ما باران مي بارد و رحمت پراکنده مي شود برکات زمين بيرون مي آيد و اگر در زمين وجود ما نباشد زمين ساکنان خود را نابود مي سازد سپس فرمود: از روزي که خدا آدم (ص) را آفريد زمين از وجود حجت خدا خالي نبود يا حجت ظاهر و آشکار بود و يا غائب و پنهان و تا روز
[ صفحه 155]
قيامت زمين بدون حجت نمي ماند و اگر اينچنين نبود خدا پرستيده نمي شد سليمان گفت: من به امام صادق (ع) عرض کردم: مردم چگونه از حجت غائب و پنهان منتفع و بهره مند شوند فرمود: بدانگونه که از آفتاب بهره ياب گردند که پس ابرها باشد.
(کمال الدين و اتمام النعمة ص 330):
عن ابان بن تغلب قال: قال ابوعبدالله (ع) االحجة قبل الخلق و مع الخلق و بعد الخلق.
به نقل از ابان بن تغلب گفت: حضرت امام صادق (ع) فرمود: حجت پيش از خلق و با خلق وجود دارد.
(کمال الدين و اتمام النعمة ص 333):
عن ابن ابي عمير عن الحسين بن ابي العلا عن ابي عبدالله (ع) قال قلت له: تکون الارض بغير امام؟ قال: لا قلت افيکون امامين في وقت واحد؟ قال لا الا واحد هما صامت قلت فالامام يعرف الأمام الذي من بعده؟ قال نعم قال قلت القائم امام؟ قال نعم، امام بن امام قد اوتم به قبل ذلک.
به نقل از ابن ابي عمير (ره) گفت حسين بن ابي العلا گويد: به حضرت امام صادق (ع) عرض کردم: آيا زمين بدون امام (ع) مي تواند باشد؟ فرمود: نه. عرض کردم: آيا دو امام در يک وقت مي توانند باشند؟ فرمود: نه. مگر اينکه يکي از آن دو امام خاموش و ساکت باشد. عرض کردم: آيا امام، امام پس از خود را مي شناسد؟ فرمود: آري. عرض کردم: حضرت قائم (عج) امام است؟ فرمود، امام فرزند امام است و امامت به او تمام مي شود.
(کمال الدين و اتمام النعمة ص 340):
عن ذريح عن ابي عبدالله (ع) قال سمعته يقول: و الله ما ترک الله عزوجل الأرض قط منذ قبض ادم الا و فيها امام يهتدي به الي الله عزوجل و هو حجة الله علي العباد من ترکه هلک و من لزمه نجا حقا علي الله عزوجل.
به نقل از ذريح گفت: از امام صادق (ع) شنيدم مي فرمود: به خدا قسم خداي عزوجل از روزي که آدم (ع) رحلت کرد هرگز زمين را رها نکرد مگر انکه امامي که وسيله هدايت مردم به سوي خداي عزوجل باشد در آن قرار دارد و او حجت خدا بر بندگان
[ صفحه 156]
است هر کس او را ترک گويد هلاک گردد و هر که ملازم او باشد نجات يابد اين حقي است بر خداي عزوجل.
(کمال الدين و اتمام النعمة ص 341):
عن بن ابي يعفور قال قال ابوعبدالله (ع): لا تبقي الأرض يوما واحدا بغير امام منا يفزع اليه الامة.
به نقل از ابن ابي يعفور (ره) گفت: امام صادق (ع) فرمود: زمين يک روز بدون امامي از ما نخواهد بود که امت بدو پناه برند.
(اثبات الهداة ج 3 ص 420 و کمال الدين و اتمام النعمه و يوم الخلاص ص 169):
عن مسعدة بن صدقة عن ابيعبدالله (ع): عن ابائه علي قال في خطبة له علي منبر الکوفة اللهم انه لا بد لارضک من حجة لک علي خلقک يهديهم الي دينک يعلهم علمک لئلا تبطل حجتک و لا يضل اتباع اولئک بعد اذ هديتهم به اما ظاهر ليس بالمطاع او متکتم مترقب ان غاب عن الناس شخصه في حال هدنة لم يغب عنهم مثبت علمه و ادابه في قلوب المؤمنين مثبتة فهم لها عاملون.
به نقل از مسعدة بن صدقه از حضرت امام صادق (ع) از پدران بزرگوارش از حضرت اميرالمؤمنين (ع) که بر منبر مسجد کوفه در خطبه خود فرمود: بارالها زمين ناگريز از حجت تو بر خلق تو است که آنانرا به دينت رهبري کنند و علم ترا به آنها بياموزند تا حجت باطل نگردد و پيروي آنان پس از آنکه بوسيله حجت هدايتشان فرمودي گمراه نشوند آن حجت ظاهر است و اطاعت نمي شود يا مخفي است و چون شخص او از مردم غائب گردد انتظار او را دارند.
(يوم الخلاص ص 41):
قال رسول الله (ع): لا تخلوا لأرض من قائم بحجة اما ظاهر مشهور او خائف مستور لئلا تبطل حجج الله و بيناته.
حضرت رسول اکرم (ص) فرمود: زمين خالي نمي ماند از حجت قائم (ع)يا ظاهر و آشکار يا خائف و پنهان است تا حجت ها و وعده ي خدا باطل نگردد.
(کتاب الغيبة للشيخ الطوسي ص 221):
قال اميرالمؤمنين (ع): اللهم انک لا تخلي الأرض من حجة اما ظاهرا مشهورا او
[ صفحه 157]
خائفا مغمورا يدل علي ذلک.
حضرت اميرالمؤمنين (ع) فرمود: بارالها تو خالي نمي گذاري زمين را از حجت با ظاهر و آشکار و خائف پنهان.
(کتاب الغيبة للشيخ الطوسي ص 223):
عن الحسن بن ابي حمزة عن ابيه، عن ابي جعفر (ع) قال: يابا حمزة ان الأرض لن تخلوا الا و فيها عالم منا، فان زاد الناس قال: قد زادوا، و ان نقصوا قال: قد نقصوا و لن يخرج الله ذلک العالم حتي يري في ولده من يعلم مثل علمه او ما شاءالله.
به نقل از حسن بن ابي حمزة از پدرش از حضرت امام باقر(ع) فرمود: اي ابوحمزه همانا زمين هرگز خالي نمي ماند مگر آنکه در آن عالمي از ما وجود دارد. اگر مردم زياده و کم کنندان عالم جبران کند و ان عالم از دنيا نمي رود مگر آنکه در فرزند خود به بيند مانند دانايي خودش تا هر چه خدا بخواهد.
(کشف الغمه ج 2 ص 526):
عن احمد بن اسحاق و سعد الاشعري قال: دخلت علي ابي محمد الحسن بن علي العسکري (ع) و انا اريد ان أسأله اعن الخلف بعده، فقال لي مبتديا يا احمد بن اسحاق ان الله تبارک و تعالي لم يخل الارض منذ خلق آدم، و لا يخيلها الي ان تقوم الساعة من حجةالله علي خلقه، به يدفع البلاء عن اهل الارض، و به ينزل الغيث و به تخرج برکات الأرض قال: فقلت: يابن رسول الله فمن الخليفة و الامام بعدک؟ فنهض مسرعا فدخل البيت ثم خرج و علي عاتقة غلام کأن وجهه القمر ليلة البدر من ابنا ثلاث سنين، و قال: يا احمد بن اسحاق لولا کرامتک علي حججه ما عرضت عليک ابني هذا، انه سمي رسول الله و کنيه، الذي يملأ الارض قسطا و عدلا کما ملئت جورا و ظلما يا احمد بن اسحاق مثله في هذه الامة مثل الخضر (ع) و مثله ذي القرنين، و الله ليغيبن غيبة لا ينجو من الهلکة فيها الا من ثبته الله تعالي علي القول بامامته و وفقه للدعاء بتعجيل فرجه. قال احمد بن اسحاق فقلت يا مولاي فهل من علامة تطمئن بها قلبي فنطق الغلام بلسان عربي فصيح، فقال: انا بقية الله في ارضه و المنتقم من اعداء الله فلا تطلب اثرا بعد عين يا احمد بن اسحاق قال احمد: فخرجت فرحا مسرورا فلما کان من الغدعدت اليه
[ صفحه 158]
فقلت: يابن رسول الله لقد عظم سروري بما مننت به علي، فما السنة الجارية فيه من الخضر (ع) و ذي القرنين؟ قال: طول الغيبة يا احمد بن اسحاق فقلت له: يابن رسول الله ان غيبته لتطول؟ قال اي و ربي حتي يرجع عن هذا الامر اکثر القائلين به، فلا يبقي الا من اخذ الله عهده بولايتنا و کتب في قلبه الايمان و ايده بروح منه يا احمد بن اسحاق هذا امر من الله و سر من سر الله و غيب من غيب الله فخذ ما اتيتک و اکتمه و کن من الشاکرين تکن معنا غدا في عليين.
به نقل از احمد بن اسحق و سعد اشعري گفت: به خدمت حضرت امام ابومحمد حسن بن علي عسکري (ع) رسيدم و مي خواستم درباره ي جانشين پس از ايشان بپرسم. حضرت ابتدا به من فرمود: اي احمد بن اسحق خداي تبارک و تعالي زمين را از روزي که آدم (ع) آفريد تا روز قيامت خالي از حجت خود بر خلق نگذاشته و نمي گذارد کمه بوسيله او بلاء، را از اهل زمين رفع فرمايد. و بوسيله او باران ببارد و زمين برکاتش را بيرون مي دهد احمد گفت: عرض کردم: يابن رسول الله (ص) خليفه و امام پس از شما کيست؟ حضرت بسرعت از جا برخاست و وارد خانه شد و بيرون آمد در حالي که پسري که چهره مبارکش چون ماه در شب چهاردهم مي درخشيد و در حدود سه سالگي بود به دوش مبارک گرفته بود و فرمود: اي احمد بن اسحق اگر تو در پيشگاه خدا و حجج الهي گرامي نبودي اين پسرم را به تو نشان نمي دادم او همنام و هم کنيه حضرت رسول اکرم (ص) است زمين را پر از عدل و داد کند پس از آنکه پر از ظلم و جور شده باشد اي احمد بن اسحق مثل او را در اين امت مثل خضر (ع) و مثل ذوالقرنين است به خدا قسم چنان غيبتي کند که از نابودي نجات نيابد مگر آنکس که خداي تعالي او را به امامتش ثابت و به دعاء کردن به تعجيل فرجش موفق فرمايد احمد گفت: عرض کردم اي مولاي من آيا علامتي براي اين امر وجود دارد تا قلبم بدان مطمئن گردد. آن پسر عزيز به سخن گفتن برآمد و با زبان عربي فصيح فرمود: من بقيةالله در زمينم و انتقام گيرنده از دشمنان خدايم پس اثري پس از اين مجوي اي احمد بن اسحق. احمد گفت: پس از خدمت امام (ع) بيرون آمد در حالي که مسرور و شاد بودم. فرداي آن روز به خدمت امام (ع) رسيدم و عرض کردم: يابن رسول الله (ص) شاديم بزرگ شد به خاطر منتي که بر من گذاري آن منت که از
[ صفحه 159]
خضر (ع) و ذوالقرنين دارد چيست؟ فرمود: غيبت طولاني اي احمد بن اسحق.
عرض کردم: يابن رسول الله (ص) غيبتش طولاني مي شود؟ فرمود: آري قسم به پروردگار آنچنان طولاني شد که اکثر قائلين بوجود او از اين امر برمي گردند پس باقي نمي ماند مگر کسي که خدا پيمان ولايت ما را از او گرفته و در قلبش ايمان نوشته و ثابت کرده و او را مؤيد داشته اي احمد بن اسحق اين امري از امرهاي خدا و رازي از رازهاي الهي و غيبي و کارنهاني از کارهاي غيب و نهاني خدا باشد آنچه بر تو داده ام بگير و پنهان دار و از سپاسگزاران باش تا خود در مقام عليين با ما باشي.
(کمال الدين و تمام النعمة ص 308):
عن محمد بن الضيل عن ابي الحسن الرضا (ع) قال قلت: له: اتبقي الأرض بغير امام؟ فقال لا، قلت فانا نروي عن ابيعبدالله (ع) انها لا تبقي بغير امام الا ان سخط الله علي اهل الأرض او علي العباد فقال لو تبقي اذا لساخت.
به نقل از محمد بن فضيل گفت از حضرت امام ابوالحسن رضا(ع) پرسيدم: آيا زمين بدون امام باقي مي ماند فرمود: نه عرض کردم از حضرت امام صادق (ع) روايت بما رسيد که زمين بدون امام باقي نمي ماند مگر آنکه خداي بر اهل زمين يا بر بندگانش غضب کند. فرمود: اگر زمين بدون امام (ع) باقي بماند اهل خود را هلاک مي سازد.
(کمال الدين و تمام النعمة ص 309):
عن احمد بن عمر الخلال قال قلت لابي الحسن الرضا (ع): انار وينا عن ابيعبدالله (ع) انه قال ان الأرض تبقي بغير امام او يبقي بغير امام او يبقي و لا امام فيها فقال معاذالله لا تبقي ساعة اذا لساخت.
به نقل از احمد بن عمر خلال گفت: به امام رضا (ع) عرض کردم از امام صادق (ع) بما روايت رسيده که فرمود زمين بدون امام باقي مي ماند و يا زمين اصلا بدون امام مي شود امام رضا (ع) فرمود پناه بر خدا محال است زميني حتي يک ساعت بدون امام نمي شود و اگر امام نباشد زمين اهلش را فرو مي گيرد.
(کمال الدين و تمام النعمة ص 310):
عن احمد بن عمر قال: سألت اباالحسن (ع): اتبقي الأرض بغير امام؟ فقال لا، قلت فانا نروي انها لا تبقي الا ان يسخط الله علي العباد فقال لا تبقي اذا لساخت.
[ صفحه 160]
به نقل از احمد بن عمر گفت: از حضرت امام کاظم (ع) پرسيدم: آيا زمين بدون امام باقي مي ماند؟ فرمود: نه عرض کردم: بما روايت رسيده که زمين بدون امام (ع) باقي نمي ماند مگر آنکه خدا بر بندگان غضب کند فرمود: زمين باقي نمي ماند و اهل خود را هلاک مي کند.
(کمال الدين و تمام النعمة ص 310):
عن ابي عبدالله المؤمن و الحسن بن علي بن فضال عن ابي هراسة عن ابي جعفر (ع) قال: لو ان الامام رفع من الأرض لماجت الأرض باهلها کما يموج البحر باهله.
به نقل از ابي عبدالله مؤمن و حسن بن علي بن فضال از ابي هراسه از حضرت امام باقر (ع) فرمود: اگر امام (ع) از زمين برداشته شود زمين ساکنان خود را گرفتار امواج (زلزلة) کند بدانگونه که دريا ساکنان دريا را دچار موج نمايد.
(کال الدين وتمام النعمة ص 309):
عن الحسن بن ابي زياد قال: سمعت اباعبدالله (ع) يقول: ان الارض لا تخلو من ان يکون فيها حجة عالم ان الأرض لا يصلحها الا ذلک و لا يصلح الناس الا ذلک.
به نقل از حسن بن ابي زياد گفت: از حضرت امام صادق (ع) شنيدم مي فرمود: همانا زمين خالي نمي ماند از اينکه در آن حجت عالمي باشد همانا زمين را اصلاح نمي کند مگر حجت عالم و اصلاح امور مردم نمي کند مگر حجت عالم.
(کمال الدين و تمام النعمة ص 310):
عن ابن مسکان عن ابي بصير قال: قال ابو عبدالله (ع) ان الله عزوجل لم يدع الارض بغير امام و لولا ذلک لما عرف الحق من الباطل.
به نقل از مسکان از ابي بصير (ره) گفت: امام صادق (ع) فرمود: همانا خداي عزوجل زمين را بدون امام (ع) نمي گذارد و اگر چنين نباشد حق از باطل شناخته نگردد.
(کمال الدين و تمام النعمه ص 310):
عن ابن اذينة عن زرارة قال: قلت لابي عبدالله (ع) يمضي الامام و ليس له عقب؟ قال: لا يکون ذلک الا ان يعضب الله عزوجل علي خلقه فيعا جلهم.
[ صفحه 161]
به نقل از ابن اذينه از زرارة (ره) گفت: به امام صادق (ع) عرض کردم آيا امام (ع) از دنيا بدون وارث (فرزند) مي رود فرمود: چنين نيست مگر اينکه خداي عزوجل بر خلقش غضب فرمايد.
(کمال الدين وتمام النعمة ص 330):
عن عمار بن موسي الساباطي عن ابي عبدالله (ع) قال: سمعته و هو يقول لم تخل الارض منذ کانت من حجة عالم يحيي فيها ما يميتون من الحق ثم تلي هذه الاية «يريدون ليطفوا نورالله بافواههم و الله متم نوره و لو کره الکافرون».
به نقل از عمار بن ساباطي گفت: از حضرت امام صادق (ع) شنيدم مي فرمود: زمين از زماني که بوده از وجود حجت عالمي خالي نبود که آنچه مردم از حق ميرانيدند زنده کند سپس اين آيه کريمه را تلاوت فرمود «مي خواهند نور خدا را با دهنهاي خود خاموش کنند و خدا تمام کننده ي نور خويش است و اگر چه کافران نپسندند.
(کمال الدين و اتمام النعمة ص 330):
عن اسحاق بن عمار قال سمعت اباعبدالله (ع) يقول: ان الارض لم تخل الا و فيها عالم کيما ان زاد المسلمون شيئا و ردهم الي الحق و ان نقصوا شيئا تممه لهم.
به نقل از اسحق بن عمار گفت: از امام صادق (ع) شنيدم مي فرمود: همانا زمين خالي نمي ماند مگر آنکه در آن عالمي باشد که هر وقت مسلمان چيزي بيفزايد «در دين» آنانرا به حق برگرداند و اگر چيزي کم کنند براي ايشان تمام نمايد.
(کمال الدين و اتمام النعمة ص 331):
احمد بن اسحاق قال دخلت علي مولانا ابي الحسن بن علي العسکري (ع): فقال يا احمد ما کان حالکم فيما کان به (فيه خ ل) الناس من الشک و الأرتيياب فقلت له يا سيدي لما و رد الکتاب لم يبق منا رجل و لا امرأة و لا غلام بلغ الفهم الا قال بالحق فقال احمد الله علي ذلک يا احمد و ما علمتم ان الأرض لا تخلو من حجة انا ذلک الحجة او قال و انا الحجة.
احمد بن اسحق گفت: به خدمت حضرت امام حسن بن علي عسکري (ع) رسيدم فرمود: اي احمد حال شما چگونه خواهد بود در زماني که مردم در شک و ريب باشند من عرض کردم: اي سرور من وقتي که نامه شريف وارد شد هيچ مردي و زني
[ صفحه 162]
و پسري با فهمي باقي نماند ه مگر آنکه قائل به حق است امام (ع) فرمود: حمد و ستايش خدا بر اين نعمت کن اي احمد آيا نمي دانيد که زمين از حجت خالي نمي ماند و من ان حجت هستم يا فرمود: من حجت مي باشم.
(کمال الدين و اتمام النعمة ص 333):
عن علي بن مهزيار عن فضالة بن ايوب عن ابان بن عثمان عن الحرث بن المغيرة قال سمعت اباعبدالله (ع) يقول: ان الأرض لا تترک الا بعالم يعلم الحلال و الحرام و ما يحتاج الناس اليه و لا يحتاج الي الناس قلت جعلت فداک علم ماذا؟ قال وراثة عن رسول الله (ع) و علي.
به نقل از علي بن مهزيار از فضالة بن ايوب از ابان بن عثمان ازحرث بن مغيرة گفت: امام صادق (ع) مي فرمود: همانا زمين متروک نمي ماند مگر به عالم به حلال و حرام و آنچه بدان محتاجند و خود محتاج مردم نيست عرض کردم: فدايت شوم چه علمي؟ فرمود: علمي که از حضرت رسول اکرم (ص) و حضرت اميرالمؤمنين (ع) به ارث رسيده.
(کمال الدين و اتمام النعمة ص 333):
عن علي بن مهزيار عن فضالة عن ابان بن عثمان عن الحسن بن زياد قال: قلت لابي عبدالله (ع) هل تکون الأرض و فيها امام؟ قال لا تکون الا و فيها امام عالم لحلالهم و لحرامهم و ما يحتاجون اليه.
به نقل از علي بن مهريار از فضالة از ابان بن عثمان از حسن بن زياد گفت: به امام صادق (ع) عرض کردم: آيا مي تواند زمين بدون امام باشد؟ فرمود: نمي تواند زمين بدون امام عالم به حلال و حرام و آنچه مردم احتياج بدان دارند باشد.
(کمال الدين و اتمام النعمة ص 408):
عن کميل بن زياد في حديث: اللهم بلي لا تخلوا الارض من قائم لله بحجة اما ظاهرا مشهورا و اما خائفا مغموار لئلا تبطل حجج الله و لا بيناته و کم ذاين (ذا و اين خ ل) اولئک؟ اولئک و الله الافلون عددا و الاعظمون خطرا عند الله قدرا بهم يخفظ الله حججه و بيناته حتي يودعوها نظرائهم و يزرعوها في قلوب اشباههم هجم بهم العلم علي حقايق العلم علي حقايق الامور فبا شروا روح اليقين و
[ صفحه 163]
استلانوا ما استعوره المترفون و انسوا بما استوحش منه الجاهلون صحبوا الدنيا بابدان ارواحها معلقة بالمحل الاعلي يا کميل اولئک خلفاء الله في ارضه و الدعاة الي دينه آه آه شوقا الي رؤيتهم و استغفرو الله لي و لکم.
حضرت اميرالمؤمنين (ع) به کميل بن زياد (ره) در ضمن سخناني فرمود:... ولي آري هرگز زمين خالي نمي شود از کسي که بر حجت خدا قيام کند خواه ظاهر باشد و آشکار و يا ترسان و پنهان تا دلائلي الهي و نشانه هاي روشن او باطل نگردد ولي آنان چند نفرند و کجا هستند؟ بخدا قسم تعدادشان کم است و قدر و مقامشان در پيشگاه خدا بسيار. خداي تعالي به واسطه آنان حجت و دلائلش را حفظ مي کند تا به افرادي که نظير آنان هستند بسپارند و بذر آن را در قلب افرادي شبيه خود بنشانند. علم و دانش با حقيقت و بصيرت به آنان روي آورده و روح يقين را لمس کرده اند در آنچه دنيا پرستان هوسباز مشکل مي شمردندم بر آنان آسان است. آنان به آنچه جاهلان از آن وحشت دارند انس گرفته اند در دنيا با بدنهايي زندگي مي کنند که ارواحشان به جهان بالا پيوند دارد. آنان خلفاي الهي در زمين مي باشند و دعوت کنندگان بدين خدا هستند آه آه چقدر مشتاق ديدار آنانم و از خدا آمرزش براي خود و شما مي خواهم.
(کمال الدين و اتمام النعمة ص 397):
عن معروف بن خربوذ قال سمعت اباجعفر (ع) يقول: قال رسول الله (ص) انما مثل اهل بيتي هذه في الامة مثل نجوم السماء کلما غاب نجم طلع نجم.
به نقل از معروف بن خربوذ (ره) گفت: از حضرت امام باقر (ع) شنيدم مي فرمود: حضرت رسول اکرم (ص) فرمود: مثل اهل بيت من (ع) در اين امت مثل ستارگان آسمان است هر کدام که غائب شود ستاره ي ديگر درخشان مي گردد.
(اثبات الهداة ج 3 ص 463):
عن ابي اسحق الهمداني قال: حدثني الثقه من اصحابنا انه سمع اميرالمؤمنين (ع) يقول: اللهم انک لا تخلي الارض من حجة لک علي خلقک ظاهر مشهور او خايف مغمور لئلا تبطل حجتک و بيناتک.
به نقل از ابي اسحق همداني گفت: شخص موثقي از اصحاب ما به من خبر داد که او از حضرت اميرالمؤمنين (ع) شنيد مي فرمود: بارالها تو زمين از حجت بر خلق خالي
[ صفحه 164]
نمي کني خواه ظاهر و آشکار و خواه ترسان و پنهان باشد تا حجت و دلائل تو باطل نگردد.
(بحار ج 52 ص 92 و يوم الخلاص ص 53):
قال زين العابدين (ع): لا تخلو لأرض الي ان تقوم الساعة من حجة، و لو لا ذلک لم يعبدلله.
حضرت امام زين العابدين علي بن حسين (ع) فرمود: زمين تا قيام قيامت خالي از حجت نمي ماند و اگر چنين نباشد خدا پرستش نشود.
(يوم الخلاص ص 55):
قال الباقر (ع): لو بقيت الارض بغير امام لساخت باهلها. و ان الله تبارک و تعالي جعلنا حجة في ارضه و امانا في الأرتض لاهل الارض.
حضرت امام باقر (ع) فرمود: اگر زمين بدون امام (ع) باقي بماند اهل خدا را هلاک کند و همانا خداي تبارک و تعالي ما را حجت خود در زمينش و امان و امنيت در زمين براي ساکنان زمين قرار داده است.
(بحار ج 52 ص 92):
عن ابي معاية، عن الا عمش، عن الصادق (ع) قال: لم تخل الأرض منذ خلق الله آدم من حجة لله فيها ظاهر مشهور، او غائب مستور، و لا تخلوا الي ان تقوم الساعة من حجةلله فيها، و لو لا ذلک لم يعبدالله، قال سليمان: فقلت للصادق (ع): فکيف ينتفع الناس باالحجة الغائب المستور؟ قال: کما ينتفعون بالشمس اذا سترها السحاب.
به نقل از ابي معاويه از اعمش از حضرت امام صادق (ع) فرمود: از روزي که خدا آدم (ع) را آفريد زمين را خالي از حجت خود نگذاشت خواه ظاهر و آشکار و خواه غائب و پنهان و تا قيام قيامت آنرا خالي نمي گذارد و اگر اين چنين نباشد خدا پرستيده نشود. سليمان گويد: به امام (ع) عرض کردم مردم به حجتي که غائب و پنهان باشد چگونه سود مي برند؟ فرمود: همچنانکه به آفتاب هنگامي که آنرا مي پوشاند سودمند مي شوند.
[ صفحه 165]
(کتاب الغيبة للشيخ الطوسي ص 224):
دخل علي بن ابي حمزة علي ابي الحسن الرضا (ع) فقال له انت امام؟ قال نعم، فقال له سمعت جدک جعفر بن محمد (ع) يقول لا يکون الامام الا و له عقب فقال انسيت يا شيخ او تناسيت؟ ليس هکذا قال جعفر (ع)؛ لا يکون الامام الا و له عقب الا الامام الذي يخرج عليه الحسين بن علي فانه لا عقب له فقال له صدقت جعلت فداک فکذا سمعت جدک يقول.
علي بن ابي حمزه به خدمت حضرت امام رضا (ع) رسيد و عرض کرد: شما امام هستيد؟ فرمود: آري عرض کرد از جد بزرگوار شما امام صادق (ع) شنيدم مي فرمود: امام بدون عقب و اولاد نباشد امام (ع) فرمود: آيا فراموش کرده اي يا خود را به فراموشي زده اي؟ اينگونه که مي گويي امام صادق (ع) نفرموده است همانا فرمود: هيچ امامي بدون عقب و اولاد نيست بجز امامي که حسين بعد از او مي آيد براي او اولاد امام نيست علي بن ابي حمزه عرض کرد: راست فرمودي فدايت شوم اينچنين از جدش شنيدم که مي فرمود.
[ صفحه 166]