(اخرجه الحافظ ابوعبدالله نعيم بن حماد و عقدالدرر ص 36):

عن جعفر بن يسار الشامي، قال: يبلغ (من): رد المهدي المظالم حتي لو کان تحت ضرس انسان شيي انتزعه حتي يرده.

بنقل از ابن يسار شامي گفت: رد مظالم مهدي (ع) به حدي مي رسد که اگر مظلمه اي در زير دندان انساني باشد آنرا بيرون مي کشد تا آنرا به صاحبش برمي گرداند.

(بحار ج 52 ص 361 و يوم الخلاص ص 325):

قال الصادق (ع): ان قائمنا اذا قام استقبل من جهلة الناس اشد مما الستقبله رسول الله (ص) من الجاهلية. فقيل له: کيف ذلک؟ فقال: ان رسول الله اتي الناس وهم يعبدون الحجارة و الصخور و العيدان والخشب المنحوتة و ان قائمنا اذا قام اتي الناس و کلهمم يتاؤلون عليه کتاب الله و يحتج عليه به، و يقاتله عليه ما و الله ليدخلن عليهم عدله جوف بيوتهم کما يدخل الحر و القر.

امام صادق (ع) فرمود: همانا قائم ما چون قيام کند نادانها به او رو مي نهند بسي سخت تر از آنچه حضرت رسول اکرم (ص) از جاهليت ديد، عرض شد: چگونه؟ فرمود: رسول خدا (ص) بسوي مردم آمد در حالي که مردم سنگ و صخره و چوب و چوبهاي تراشيده شده مي پرستند و چون قائم (ع) قيام فرمايد مردم همه قرآن کريم



[ صفحه 341]



را بر او تأويل ها مي کنند و احتجاج نمايند و بر اساس تأويل خود با حضرت قتال مي کنند هان بخدا قسم عدل قائم (ع) به درونه خانه هاي آنها داخل مي شود همانند داخل شدن گرما و سرما.

(منتخب الاثر ص 308):

علي ابن عقبة عن ابيه قال: اذا قام القائم (ع) حکم بالعدل، و ارتفع في ايامه الجور و امنت به السبل، و اخرجت الارض برکاتها، و رد کل حق الي اهله، و لم يبق اهل دين حتي يظهروا الاسلام، و يعترفوا بالايمان.

علي ابن عقبه بنقل از پدرش گويد: چون قائم (ع) قيام فرمايد حکم به عدل کند در روزگار او ظلم و ستم از ميان برداشته شود و راه ها ايمن گردد و زمين برکات خود را بيرون دهد و حق هر کس به او مي رسد و هيچيک از اين دين باقي نمي ماند جز اينکه اسلام را آشکار و اقرار به ايمان نمايد.

(منتخب الاثر ص 309):

عن جابر عن ابي جعفر (ع) قال: ان العلم بکتاب الله عزوجل و سنة نبيه (ص) ينبت في قلب مهدينا (ع) کما ينبت الزرع علي احسن نباته، فمن بقي منکم حتي يراه فليقل حين يراه: السلام عليکم يا اهل بيت الرحمة و النبوة و معدن العلم و موضع الرسالة.

بنقل از جابر از حضرت امام باقر (ع) فرمود: همانا علم به قرآن کريم و سنت رسول اکرم (ص) در قلب مهدي (ع) حقايق مي روياند همچنانکه زراعت بهترين روئيدني را مي روياند پس هر کس باقي بماند و آن حضرت را ببيند در حين ديدن بگويد: سلام بر شما اي خاندان رحمت و نبوت و معدن علم و جايگاه رسالت.

(عقدالدرر ص 155):

عن کعب الأخبار، قال: اني لأجد المهدي مکتوبا في اسفار الأنبياء ما في حکمه ظلم و لا عيب.

کعب الاحبار گويد: من مهدي (ع) را در کتابهاي پيغمبران (ع) نوشته ديدم که در حکمش ظلم و عيبي نيست.



[ صفحه 342]



(عقدالدرر ص 155):

قال الباقر (ع): (في الحجة): يحکم بين اهل التوراة بالتوراة و بين اهل الانجيل بالانجيل و بين اهل الزبور بالزبور و بين اهل القران بالقران. و يجمع اليه اموال الدنيا من بطن الارض و ظهرها، فيقول للناس: تعالوا الي ما قطعتم فيه الارحام و سفکتم فيه الدم الحرام و رکبتم فيه ما حرم الله عزوجل، فيعطي شيئا لم يعطه احد کان قبله و يملا الارض قسطا و عدلا و نورا کما ملئت ظلما و جورا و شرا.

امام باقر (ع) درباره ي حجت (ع) فرمود: ميان اهل تورات بوسيله تورات و ميان اهل انجيل به انجيل و ميان اهل زبور بوسيله زبور و ميان اهل قرآن بوسيله قرآن کريم حکم مي کند و مالهاي دنيا از باطن و ظاهر زمين در نزد او جمع مي گردد و به مردم مي فرمايد. بيائيد با اينکه قطع رحم کرديد و خون حرام ريختيد و مرتکب محرمات الهي شديد به گونه اي بخشش فرمايد که هيچکس پيش از او آنگونه نبخشيده باشد و زمين را لبريز از قسط و عدل و نور کند همچنانکه سرشار از ظلم و ستم و شر مي باشد.

(بحار ج 52 ص 365 و يوم الخلاص ص 382):

قال الباقر (ع): اذا قام القائم بعث في اقاليم الأرض في کل اقليم رجلا حاکما ثم يقول له. عهدک في کفک فاذا ورد عليک ما لا تفهمه و لا تعرف القضاء فيه فانظر الي کفک و اعمل بما فيها.

امام باقر (ع) فرمود: هنگامي که قائم (ع) قيام کند در هر اقليمي از اقليم دنيا مردي را حاکم قرار مي دهد: و به آن حاکم فرمايد: دستور حکومت تو در کف دستت نوشته چنانچه امري که از دائره فهم تو بيرون باشد پيش آيد و حکومت در آن را نمي داني به کف دست خود نگاه کن هر چه در آن باشد بدان عمل نما.

(کشف الغمه ج 2 ص 467):

و روي عبدالله بن عجلان عن ابيعبدالله (ع) قال: انه قال: اذا قام قائم آل محمد (ص) حکم بين الناس بحکم داود و لا يجتاح الي بينة يلهمه الله تعالي فيحکم بعلمه و يخبر کل قوم بما استبطنوه و يعرف و ليه من عدوه بالتوسم، قال الله عزوجل: «ان في ذلک لايات للمتوسلين و انها لبسبيل مقيم.



[ صفحه 343]



عبدالله بن عجلان از حضرت امام صادق (ع) فرمود: چون قائم آل محمد (ص) قيام کند در ميان مردم مانند داود (ع) حکم فرمايد و نيازي به بينه و شاهد ندارد بالهام خداي تعالي و بعلم خود حکم کند و هر چه مردم در باطن و درون خود مي انديشند بدانها خبر دهد و دوست و دشمن خود را از سيماي آنها با هوشياري که دارد باز شناسد چنانکه خداي عزوجل فرمايد: (همانا در آن علامتهايي براي هوشمندان و همانا آن براي استوار است».

(اثبات الهداة ج 3 ص 454):

عن محمد بن مسلم قال: سألت اباجعفر (ع) عن القائم اذا قام باي سيرة يسير في الناس؟ فقال: بسيرة ما سار به رسول الله (ص) حتي يظهر الاسلام قلت: و ما کانت سيرة رسول الله (ص)؟ قال: ابطل ما کان في الجاهلية، و استقبل الناس بالعدل، و کذلک القائم (ع) اذا قام يبطل ما کان في الهدنه مما کان في ايدي الناس، و يستقبل بهم العدل.

بنقل از محمد بن مسلم (ره) گفت: از حضرت امام باقر (ع) پرسيدم وقتي که قائم سلام الله عليه پرسيدم وقتي که قائم سلام الله عليه قيام کند به چه روشي با مردم رفتار کند؟ فرمود: بهمان روشي که حضرت رسول اکرم (ص) با مردم داشت تا اسلام ظاهر و آشکار گشت، عرض کردم: روش و سيرت رسول خدا (ص) چگونه بود؟ فرمود: آن کارهايي که در عهد جاهليت بود باطل کرد و برانداخت و با عدل و داد به مردم روي آورد و اين چنين قائم (ع) هم چون قيام کند آنچه در روزگار... در دست مردم بوده باطل کند و با عدل به مردم روي نهد.

(اثبات الهداة ج 3 ص 455):

عن علي بن سويد عن ابي الحسن موسي (ع) قال: اذا قام قائمنا قال: يا معشر الفرسان سيروا في وسط الطريق يا معشر الرجالة سيروا علي جنبي الطريق. الحديث.

بنقل از علي بن سويد از حضرت امام ابوالحسن کاظم (ع) فرمود: چون قائم ما (ع) قيام کند فرمايد: اي گروه سواران در وسط راه برويد و اي گروه پيادگان از دو طرف راه بگذريد.



[ صفحه 344]



(وسائل الشيعه ج 18 ص 198):

عن ابي جعفر (ع) في حديث قال: اذا قام قائم آل محمد (ع) حکم بحکم داود (ع) لا يسأل بينة.

امام باقر (ع) در ضمن حديثي فرمود: چون قائم آل محمد صلوات الله و سلامه عليه قيام کند به حکم داود (ع) حکم فرمايد و بينه و شاهد نپرسد.



[ صفحه 345]