اهل سنت و شيعه در طي اعصار و مرور قرنها همه بر اين اتفاق داشته و دارند که در آخرالزمان يک نفر از اولاد رسول صلي الله عليه و آله و فرزندان علي و فاطمه عليهاالسلام که صفات و علاماتش در احاديث مذکور است در هنگامي که دنيا پر از ظلم و جور شده باشد ظهور نمايد و جهان را پر از عدل و داد کند همه او را هم نام و هم کنيه پيغمبر صلي الله عليه و آله و ملقب به مهدي معرفي نموده اند، و همه اتفاق دارند بر اينکه تا او ظهور نکند سير اين عالم و اين جامعه بشري به پايان نخواهد رسيد وتا اين دادگستر بزرگ و رهبر حکومت عدل جهاني قيام نکرده است بشر بايد منتظر ظهور او باشد و بداند که جهان محکوم ظلم ستمگران و فساد اهريمنان نيست و سرانجام همه تباهي ها و نگرانيها به راحتي و امنيت و آسايش مبدل مي شود و مستکبرين و مفسدين ريشه کن مي گردند

همه چشم به راهند

و همه منتظرند

چنانکه از مصادر معتبر تاريخ و حديث استفاده مي شود



[ صفحه 62]



در تمام اعصار اين يک عقيده عمومي امت اسلام بوده است و همه بر آن اتفاق داشته اند و لذا مدعيان دروغين مهدويت را به اينکه واجد صفات و نشانيهاي مهدي موعود نيستند رد مي کردند و هرگز در مقام رد آنها صحت اصل و اساس اين عقيده را منکر نمي شدند.

و خلاصه اتفاق مسلمين بر اصل ظهور مهدي عليه السلام و برخي از خصوصيات و خصائص آن حضرت هميشه مورد قبول بوده و علماء بزرگ اهل سنت هم آن را مورد تصريح و تاکيد قرار داده اند [1]

و به قول دانشمند بزرگ و معاصر اهل سنت شيخ علي ناصف در کتاب غايه المامول همه (سلفا و خلفا) بر اين عقيده بوده و هستند.



[ صفحه 65]