مقدم داشتن در تمامي دعاها و نيکيها


از جمله تکاليف انام، در غيبت امام (عليه الصلوة و السلام) مقدم داشتن آن حضرت است بر خود در تمام دعوات و خيرات و مبرات، و شفيع نمودن حجج طاهرين را قبل از ذکر تمام مطالب و حوائج، چنانچه مي خواني:

و مقدمکم امام طلبتي و حوائجي...

ابن طاوس (قدس سره) در «کشف المحجة»، به فرزند خود وصيت فرموده که:

مقدم دار حوائج آن جناب را بر حوائج خود. پس حذر کن آنگاه، حذر کن از اين که مقدم بداري نفس خود را، يا احدي از خلايق را در ولاء و دعاي از براي آن حضرت (عليه السلام) به حدي که ممکن شود. و حاضر کن قلب خود را و زبان خود را و دعاي خود را از براي اين سلطان عظيم الشان. و حذر کني از اين که اعتقاد کني اين کلامي که من گفتم، براي آن است که آن حضرت محتاج به سوي دعاهاي تو است. هيهات! اگر اين معتقد باشي، پس تو مريضي در اعتقاد و دوستي خود،بلکه اين را گفتم به جهت چيزي بود که تو را شناساندم از حق عظيم آن حضرت بر تو، و احسان بزرگ او به سوي تو، و به جهت اينکه، هرگاه دعا کردي براي آن حضرت قبل از دعا کردن براي نفس خود، و براي آنکه عزيز



[ صفحه 232]



است نزد تو، نزديکتر خواهد بود به آنکه باز نمايد خداوند (جل جلاله) ابواب اجابت را در پيش روي تو، زيرا که ابواب قبول دعا را اي بنده بستي به سبب گناهان، پس هرگاه دعا کردي براي اين ملواي خاص در نزد مالک احياء و اموات، اميد است به جهت خاطر آن وجود مقدس، خداوند ابواب اجابت را به روي تو باز نمايد الي آخر کلماته.

که اندکي از آن را در طي تکاليف سابقه ذکر کرديم



[ صفحه 233]



تکاليف عديده

بدان که استاد اعظم (ادام الله ظله العالي) در کتاب «نجم ثاقب» هشت تکليف به جهت عباد در غيبت حضرت حجت (ارواحنا فداه) معين فرموده اند، و از براي هر يک از آن تکاليف معينه شرحي ذکر فرموده اند که اجمال آن اين است:



[ صفحه 234]