وقتي بيايي، نسل توفان در رکابت

جنگل به جنگل، اين سواران در رکابت



اي فرصت فرداي توفان مقابل

توسن‌ترين آتش رکابان در رکابت



وقتي بيايي روي بال اسب خورشيد

مردان تندر، يکه تازان در رکابت



اي ابتداي هر چه طغيان، چشمه‌ها هم

با جوشش صد رود طغيان، در رکابت



وقتي بيايي، آسمان نوشان خاکي

آتش نفس، بي‌مرگ مردان در رکابت



ما قامت سبز تو را از دور ديديم

و هر چه موج و هر چه توفان در رکابت