وَعَدَ اللهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْکُم وَ عَمِلُوا الصّالِحات، لَيسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الاَرض، کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذينَ مِن قَبْلِهم، وَ لَيمَکِّنَنَّ لَهُم دينَهُم، الَّذي ارْتَضي لَهُم، وَ لَيبدِّلَنَّهُم مِن بَعدِ خَوفِهِم امْناً... [1] .

- خداوند، آنان را که گرويدند از شما و نيکيها کردند، وعده داد که بيقين ايشان را خليفه کند در زمين- چنانکه آنان که از پيش بودند خليفه ساخت- و دينشان را باز بگستراند، آن دين که بپسنديد براي آنان، و هم آنان را از پسِ بيمي که دارند، بي بيمي دهد و ايمني...

سبخ طبرسي مي گويد:

از امامان اهل بيت روايت شده است که اين آيه، درباره مهدي آلِ محمد«ص» است. شيخ ابو النَّصْر عَياشي، با اسناد خود، از حضرتِ امام زين العابدين«ع» روايت کرده است که اين آيه را خواند و فرمود: «اينان به خدا سوگند شيعه ما هستند، خدا اين کار را در حق آنان به دست مردي از ما خواهد کرد. و اين مرد مهدي اين امت است. و همان کسي است که پيامبر «ص» فرموده است:«اگر از عمر دنيا جز يک روز باقي نماند، خدا همان يک روز را چنان دراز کند تا مردي از خاندان من حاکم جهان گردد. اسم آن مرد اسم من (محمد) است. او زمين را از عدل و قسط لبريز سازد، همانگونه که از ظلم و جور لبريز شده باشد». و چنين مطلبي، درباره اين آيه، از امام محمد باقر «ع» و امام جعفر صادق «ع» نيز روايت شده است.

امينُ الاسلام، شيخ ابو علي طبرسي، سپس سخن خويش را، درباره اين آيه، به اينگونه به پايان مي برد:

چون گسترش دين، در سراسر زمين، و جهانگير شدن آيين، از گذشته تا کنون پديدار نگشته است، پس بيقين اين امر در آينده خواهد بود. چه اين جهانگيري



[ صفحه 118]



دين و آيين، وعده اي خدايي است- طبق آيه- و وعده خدايي خُلف بردار نيست و خلف نخواهد گشت. [2] .