خلقت پديده ها بر اساس استواري قرار دارد (و ما خلقناهما الا بالحق) و بر اين اساس اصل بر اين است که در جامعه صحيح نقص و عيب و تبعيضي وجود نبايد داشته باشد. هيچ چيز نبايد ارکان حيات انساني را متزلزل سازد. هيچ گونه ناروائي و تاريکي نبايد در جامعه باشد. هنگامي که اصل بر استواري آفرينش باشد حقيقت هاي بزرگي در اين جهان وجود خواهد داشت و اين حقايق بايد زنده بمانند و شرط بزرگي حقيقت آزاد بودن انسان براي پذيرش مسوليت و انجام تعهد است. استواري آفرينش ايجاب مي کند که در جامعه نابرابري و تبعيض نباشد، انسانها آزاده باشند، آزاد بينديشند و خداي را آزادانه عبادت کنند. هر مانعي که در سر راه اين نقشه و طرح باشد طاغوت است و بايد در برابر آن



[ صفحه 65]



ايستاد. هر برنامه و نظامي که مخالف، اين امر باشد محکوم است و دير يا زود زايل خواهد شد.