چهارى كه مساوى است با يك
برگرفته از آثار مرحوم آية الله سيد رضا صدر
راه مهدى ، همان راه محمد صلى الله عليه و آله و على عليه السّلام و راه قرآن است .
در گـذشـته اى نه چندان دور، راه محمد صلى الله عليه و آله عرضه شد، راه قرآن منتشر
گـرديد، و راه على نشان داده شد. اينك ، راه مهدى ، چهارمين راه است . چهار راهى كه به يك
مقصد منتهى مى شود، و آن حق و حقيقت است .
پس چهارى است كه با يك مساوى است .
راه محمد صلى الله عليه و آله ، راه خداست . راه على عليه السّلام ، راه خداست . راه قرآن ،
راه خداست . راه مهدى نيز راه خداست .
چهار راهى كه نظير ندارد و بى مانند است .
خانه كعبه ، قبله گاه اهل حق است ؛ چهار سو دارد:
شمال ، جنوب ، مشرق ، مغرب .
به شمالش رو كنيد، به قبله رو كرده ايد. به جنوبش رو كنيد، به قبله رو كرده ايد به
مشرقش چنين است . به مغربش چنين است .
قرآن مى گويد: (فَأَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ ) (1)
مسلمانان از چهار سوى جهان ، هنگام نماز به كعبه رو كنند.
مـشـرقـيـان به مشرق كعبه ، مغربيان به مغربش ، شمالى پيكران به شمالش ، جنوبى
طـالعـان بـه جـنـوبش . و همگان به كعبه نماز مى گزارند با آن كه رو در رو و برابر
يكديگر قرار دارند.
اين چهار نيز مساوى است با يك .
قبله همگان يكى است و بس .
انحراف از قبله ، انحراف از حق است ؛ انحراف از شريعت است و طريقت است و حقيقت .
راه محمد صلى الله عليه و آله سالك را به حق مى رساند و همان راه قرآن است .
راه عـلى عـليـه السـّلام رهرو را به سوى حق مى كشاند و همان راه محمد صلى الله عليه و
آله است .
راه مهدى عليه السّلام نيز چنين است .
و آن راهى است كه از سوى حق تعيين شده است .
پـيـامـبـران و اوليـاى خدا، راهنمايان راه حق بوده و هستند؛ از نظر شماره بسيارند، ولى از
نظر هدف يكى هستند.
همه آنها راه حق را نشان داده اند و به سوى حق دعوت كرده اند.
راه حق ، صراط مستقيم است و بايد تا رسيدن به مقصد، طى گردد.
انحراف از آن ، در هر قدمى ، انحراف از حق است .
جدا كردن پيامبران از يكديگر، ايمان به يكى و انكار دگرى ، انحراف از حق ، و گرايش
به باطل است .
پذيرفتن موسى عليه السّلام و انكار عيسى عليه السّلام نادرست است . ايمان به عيسى و
انـكـار مـحـمـد صـلى الله عـليـه و آله ، راهـى اسـت
باطل و انحراف از حق و حقيقت است .
قرآن مى گويد:
(إِنَّ الَّذِيـنَ يـَكـْفـُرُونَ بـِاللَّهِ وَ رُسـلِهِ وَ يـُرِيـدُونَ أَن يـُفـَرِّقـُوا بَينَ اللَّهِ وَ رُسلِهِ وَ
يَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكفُرُ بِبَعْضٍ وَ يُرِيدُونَ أَن يَتَّخِذُوا بَينَ ذَلِك سبِيلاً
أُولَئك هُمُ الْكافِرُونَ حَقًّا وَ أَعْتَدْنَا لِلْكافِرِينَ عَذَاباً مُّهِيناً
وَ الَّذِينَ ءَامَنُوا بِاللَّهِ وَ رُسلِهِ وَ لَمْ يُفَرِّقُوا بَينَ أَحَدٍ مِّنهُمْ أُولَئك سوْف يُؤْتِيهِمْ أُجُورَهُمْ وَ
كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَّحِيماً
) (2)
كـسـانـى كـه بـه خـدا و پـيامبران كافر مى شوند و مى خواهند ميان خدا و پيامبران جدايى
بـيـنـدازنـد و مـى گـويـند به يكى ايمان داريم و به دگرى كافر هستيم و مى خواهند راه
مـيـانـه اى پـيش گيرند، آنها، به يقين ، كافرانند. و ما براى كافران عذابى خوار كننده
آماده كرده ايم .
و كسانى كه به خدا و پيامبرانش ايمان آوردند و ميان پيغمبران جدايى نينداختند، اينان به
همين زودى به پاداششان مى رسند. و خدا بسيار آمرزنده و بسيار مهربان است .
در هر گامى ، از راه حق و صراط مستقيم ، انحرافى در پيش است ؛ خواه به چپ باشد و خواه
بـه راسـت و سـالك را از مـقـصـد دور مـى كـنـد و بـه سـوى هـلاكـت مـى كـشـانـد. بـه
رسول خدا صلى الله عليه و آله ايمان داشتن و خلفا و جانشينان آن حضرت را انكار كردن
و اصل مقدس امامت را ناديده گرفتن ، انحراف از حق است .
حـضـرت عـلى عـليـه السـّلام را پـذيـرفـتـن و از امـامـت دو سـرور جـوانـان
اهل بهشت بى خبر بودن ، انحراف از راه حق است .
پنج تن را پذيرفتن و با دگران سر و كار نداشتن ، انحراف از حق است .
شش امامى بودن ، انحراف است . هفت امامى شدن ، انحراف است .
دوازده امامى بودن ، صراط مستقيم است و بس .
بر دوازده افزودن ، انحراف است .
جانشينان رسول خدا، دوازده هستند بى كاهش و بى افزايش .
راه خدا همين است و راه مهدى چنين است .