وقتي سفياني در دمشق مستقر شد سپاهي را بسوي عراق گسيل مي دارد که آنها با انجام جناياتي بزرگ موفق به نابودي عراق مي شوند و پس از آن بسوي شام باز مي گردند اما در

بين راه پرچم هدايتي در کوفه به اهتزاز در مي آيد (سيّد حسني) و در راه به سپاه سفياني مي رسد و همه را نابود مي سازد.

فرو رفتن سپاه سفياني در سرزمين «بيداء»[علامت حتمي ظهور]

همزمان با گسيل سپاه به عراق، سفياني سپاهي بزرگ به مکه گسيل مي دارد. آنها در ابتدا به مدينه وارد شده، آنرا غارت مي کنند. پس از آن بسوي مکه رهسپار مي شوند که جبرئيل به امر خدا در بين مکه و مدينه (سرزمين بيداء) مأموريت نابودي آنها را انجام مي دهد که زمين همه آنها را مي بلعد و جز دو نفر کسي باقي نمي ماند.

جبرئيل به صورت هر دو سيلي مي زند بطوري که صورتشان به عقب برگشته به همان حال مي ماند. جبرئيل به يکي از آن دو مي گويد به دمشق برو و ظهور مهدي و شکست سپاه سفياني را به وي خبر ده و به ديگري گويد به سوي مهدي برو و خبر هلاکت ظالمين را به او بده.