وفا




بيا که بر سر آنم که پيش پاي تو ميرم

ازين چه خوش ترم اي جان که من براي تو ميرم



زدست هجر تو جان مي برم به حسرت روزي

که تو زراه بيايي و من به پاي تو ميرم



بسوخت مردم بيگانه را به حالت من دل

چنين که پيش دل دير آشناي تو ميرم



زپا فتادم و در سر هواي روي تو دارم

مرا بکشتي و من دست بر دعاي تو ميرم



بکن هر آنچه تواني جفا به سايه بي دل

مرا زعشق تو اين بس که در وفاي تو ميرم


 




هوشنگ ابتهاج