يک نفر بايد بيايد تا زمين زيبا شود
يک نفر بايد بيايد تا شقايق وا شود
يک نفر بايد صداقت را بياموزد به خاک
در نگاه مهربانش خاک دل دريا شود
يک نفر بايد پر پرواز باشد سار را
همزبان و همدم اين مرغک تنها شود
آن نفر آري تو هستي تکسوار آسمان
حرمت چشم تو بايد شام را فردا شود
من که در خود از فراق ياسمن ها گم شدم
شايد اين من در صداي سينه ات پيدا شود