خراب حور گردم






خراب حور
گردم!



 

نه چنان به گرد كويت،
من نا صبور گردم


كه گر آستين فشانى، چو
غبار دور گردم!


من خسته در فراقت به
كدام صبر و طاقت


به ره فراغ پويم، ز پى
حضور گردم؟


مَهل آن كه خاك سازد
اجلم به ناتمامى


تو بسوز همچو شمعم كه
تمام نور گردم


من اگر به خلد يابم ز
تو جنس آدمى را


ز قصور طبع باشد كه
خراب حور گردم


به نياز همچو (اهلى)
سگ مى فروش بودن


به از آن كه مست بارى
ز مى غرور گردم



اهلى شيرازى