خروج يماني


يکي از نشانه هاي حتمي ظهور حضرت مهدي عليه السلام، خروج سرداري از اهل يمن است [1] که مردم را به حق و عدل دعوت مي کند. [2] اين نشانه در منابع اهل سنّت ذکر نشده؛ ولي در مصادر شيعه، روايات فراواني در اين باره وجود دارد؛ به گونه اي که برخي آنها را مستفيض دانسته اند. [3] .

امام باقرعليه السلام فرموده است: «... خروج سفياني و يماني و خراساني در يک سال و يک ماه و يک روز واقع خواهد شد؛ با نظام و ترتيبي همچون نظام يک رشته که به بند کشيده شده است. هر يک از پي ديگري [مي آيد] و جنگ قدرت و هيبت از هر سوي فراگير مي شود. واي بر کسي که با آنان دشمني و ستيز کند! در ميان پرچم ها راهنماتر از پرچم يماني نباشد که آن پرچم هدايت است؛ زيرا دعوت به صاحب شما مي کند و هنگامي که يماني خروج کند، خريد و فروش سلاح براي مردم و هر مسلماني ممنوع است. چون يماني خروج کرد، به سوي او بشتاب که همانا پرچم او پرچم هدايت است. هيچ مسلماني را روا نباشد که با آن پرچم مقابله کند. پس هر کس چنين کند او از اهل آتش است؛ زيرا او به سوي حق و راه مستقيم فرا مي خواند». [4] .

خروج يماني، اجمالاً از نشانه هاي حتمي ظهور است؛ هرچند جزئيات و چگونگي قيام وي روشن نيست. امام صادق عليه السلام همزماني خروج سفياني و يماني را اين گونه وصف فرموده است: «يماني و سفياني همچون دو اسب مسابقه اند». «اليَمانِيُ وَالسُّفيانِيُ کَفَرَسَي رِهانٍ» [5] .


پاورقي

[1] الکافي، ج 8، ص 310، ح 483 والغيبة، ص 252، ح 11.

[2] الغيبة، ص 253، ح 13.

[3] تاريخ غيبت کبري، ص 525.

[4] الغيبة، ص 369، باب 13، ح 13.

[5] همان، باب 18، ح 15.