يکي از رقباي محمدبن عثمان بود و نيابت وي را قبول نداشت و خود مدعي نيابت بود. شيخ طوسي در رجال خود، در اصحاب امام جوادعليه السلام دو بار از او نام برده و هيچ شرحي درباره او نداده است. [1] .

علامه حلي رحمه الله در رجال خود، در دو جا از ايشان نام برده، مي نويسد: محمدبن نصير نميري کسي است که امام هادي عليه السلام او را لعن کرده است!

در جايي ديگر مي گويد: ابن غضائري درباره او گفته است: محمدبن نصير از نظر علمي، از فضلاي بصره بود [و از نظر عقيدتي] ضعيف بود. فرقه «نصيريه» را او تأسيس کرده و به او نسبت داده مي شود. [2] .

در رجال کشي نيز شرح حال ايشان مطرح است و به نظر ايشان امام هادي عليه السلام سه نفر را لعن کرده که يکي از آنها محمدبن نصير نميري است. [3] و در جاي ديگر از «عبيدي» نقل مي کند که: «امام حسن عسکري عليه السلام - بدون اينکه من سؤالي از او بکنم - نامه اي به سوي من فرستاد و در آن نامه از محمدبن نصير نميري و حسن بن محمدبن باباقمي، اعلان انزجار کرده، فرمود: تو و جميع دوستداران ما، از آنان دوري جوييد و من آنها را لعن مي کنم و لعنت خدا نيز بر آنها باد! آنان از نام ما سوء استفاده کرده و اموال مردم را مي خورند و فتنه انگيزي مي کنند! آنان ما و شيعيان ما را اذيت کردند! خداوند آنها را اذيت مي کند و آنان را در فتنه اي که ايجاد کرده اند، مغلوب و نابود سازد!» [4] .