از زمان پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله همواره يکي از ويژگي هاي حضرت مهدي عليه السلام - که در روايات فراواني نيز به آن تصريح شده - اقتداي حضرت عيسي بن مريم عليه السلام به آن حضرت هنگام ظهور است. برخي از اين روايات چنين است:

1. رسول اکرم صلي الله عليه وآله فرمود: «و از جمله ذريه من مهدي است؛ در آن هنگام که ظهور کند، عيسي بن مريم براي ياري او نازل خواهد شد. پس مهدي را مقدم داشته، پشت سر او نماز مي گذارد». [1] .

2. همچنين آن حضرت به دختر بزرگوار خود فاطمه زهراعليها السلام فرمود:

«وَمِنّا وَاللَّهِ الَّذي لا اِلهَ اِلاّ هُوَ مَهْدِيُّ هذِهِ الاُمَّةِ اَلَّذي يُصَلّي خَلْفَهُ عيسَي بْنُ مَرْيَمَ»؛ [2] «اي دخترم! و به خداوندي که جز او پروردگاري نيست سوگند! مهدي اين امت از ما است؛ همو که عيسي بن مريم پشت سر او نماز خواهد گذاشت».

اين معنا علاوه بر سخنان پيامبرصلي الله عليه وآله در فرمايش امامان معصوم عليهم السلام نيز به چشم مي خورد. [3] .

گفتني است که يکي از حکمت هاي اين اقتدا، متابعت تمامي مسيحيان از آن پيامبر الهي در اقتدا به حضرت مهدي عليه السلام است.