«نيمه شعبان» در نزد شيعه و محبان اهل بيت عليهم السلام، به عنوان روز ميلاد نجات بخش موعود مطرح است.

نيمه شعبان اگرچه شرافتش را وامدار مولود خجسته اي است که در اين روز زمين را با قدوم خويش متبرک ساخته است؛ اما در تقويم عبادي اهل ايمان، نيز از جايگاه و مرتبه والايي برخوردار است. در رواياتي که از طريق شيعه و اهل سنّت [1] نقل شده، فضيلت هاي بسياري براي عبادت و راز و نياز در شب و روز خجسته نيمه شعبان بر شمرده شده است.

اين خود تمثيل زيبايي است از اين موضوع که براي رسيدن به صبح وصال موعود، بايد شب وصل را با خدا پشت سرگذاشت وتازماني که منتظر،عمرخويش را در طريق کسب صلاح طي نکند، ميتواند شاهد ظهور مصلح موعود باشد.

رسول گرامي اسلام فرمود: «مَنْ اَحْيا لَيلَةَ العِيدِ وَلَيلَةَ النِّصفِ مِنْ شَعبانَ لَمْ يَمُتْ قَلْبَهُ يَوْمَ تَمُوتُ القُلوبُ»؛ [2] «هر که شب عيد و شب نيمه شعبان را با عبادت زنده بدارد، در روزي که قلب ها همه بميرند، قلب او نخواهد مرد».

اميرمؤمنان در فضيلت شب نيمه شعبان مي فرمايد: «يُعجبُني اَنْ يُفَرِّغَ الرَّجُلُ نَفْسَهُ فِي السَّنَةِ اَرْبَعَ لَيالٍ لَيلَةَ الفِطرِ وَلَيْلَةَ الاَضْحي وَلَيلَةَ النِصفِ مِنْ شَعبانَ وَاَوَّلَ لَيلَةٍ مِنْ رَجَبٍ»؛ [3] «در شگفتم ازکسي که چهارشب ازسال را به بيهودگي بگذراند: شب عيد فطر، شب عيد قربان، شب نيمه شعبان و اولين شب از ماه رجب».

از امام صادق عليه السلام روايت شده که پدر بزرگوارشان - درپاسخ کسي که از فضيلت شب نيمه شعبان پرسيده بود - فرمود:

«اين شب برترين شب ها بعد از شب قدر است. خداوند در اين شب فضلش را بر بندگان جاري مي سازد و از منّت خويش گناهان آنان را مي بخشد. پس تلاش کنيد که در اين شب به خداوند نزديک شويد. همانا اين شب، شبي است که خداوند به وجود خود سوگند ياد کرده که در آن درخواست کننده اي را - مادام که درخواست گناه نداشته باشد - از درگاه خود نراند. اين شب شبي است که خداوند آن را براي ما خاندان قرار داده است؛ همچنان که شب قدر را براي پيامبرصلي الله عليه وآله قرار داده است. پس بر دعا و ثناي خداوند تعالي بکوشيد، که هر کس در اين شب صدمرتبه او را «تسبيح» گويد، و صد مرتبه «حمد» الهي را بر زبان جاري سازد و صد مرتبه زبان به «تکبير» گشايد و صدمرتبه بگويد: «لااله الاّاللّه»، خداوند از سر فضل و احساني که بر بندگان دارد، همه گناهان او را بيامرزد ودرخواست هاي دنيوي و اخروي او را برآورده سازد؛ چه درخواست هايي که برخداونداظهارکرده و چه درخواست هايي که اظهارنکرده وخداوند با علم خود بر آنها واقف است». [4] .

بنابراين شايسته است علاوه بر برپايي جشن و سرور در شب با عظمت نيمه شعبان، از بزرگي و عظمت آن شب غافل نشد اعمال عبادي را به دقت انجام داد.

مطابق روايت هاي بسياري که شيعه و برخي از اهل سنّت نقل شده، ميلاد خجسته امام عصرعليه السلام در شب نيمه شعبان 255 واقع و باعث مزيد فضيلت اين شب مبارک شده است. [5] .