يکي از پديده هايي که در سال ظهور اتفاق مي افتد و در شمار نشانه هاي ظهور از آن ياد شده است، باران هاي پياپي است که تا آن روز مانند آن ديده نشده است.

اين باران ها زمينه آبادي و سرسبزي زمين را فراهم مي کند و به بهبود وضع زمين منجر مي شود؛ چنان که امام صادق عليه السلام مي فرمايد:

«اِنّ قُدّامَ القائِمِ عليه السلام لَسَنَةٌ غَيْداقَةٌ يَفْسُدُ فِيها الثَّمَرُ فِي النَّخْلِ فَلا تَشُکُّوا فِي ذلکَ» [1] ؛ «در آستانه [قيام] قائم عليه السلام سالي پرباران خواهد بود که در اثر آن، خرما بر روي نخل مي پوسد. پس در اين ترديدي به خود راه ندهيد».

بارش اين مقدار باران پياپي، کم سابقه و يا بي سابقه است. البته احتمال ديگري نيز وجود دارد که اين باران ها، هم زمان و در همه جاي زمين ببارد، در اين صورت، مي تواند جنبه اعجاز داشته باشد.

امام صادق عليه السلام نيز فرمود: «اِذا آنَ قِيامُ القائِمِ مَطَرَ النَّاسَ جَمادِي الآخِرةِ وَعَشْرَةَ اَيّامٍ مِنْ رَجَبَ مَطَراً لَم يَرَ الخَلايِقُ مِثلَهُ...» [2] ؛ «وقتي که زمان قيام قائم عليه السلام فرا رسد، بر مردم باران فرو خواهد ريخت؛ در ماه جمادي الثاني و ده روز رجب؛ باراني که مانندش ديده نشده است.»