اعلاميه جهاني



واقعيت اين است که رخداد پرشکوهي، چون ظهور امام مهدي عليه السلام پيش از رخ دادن خويش، يک اعلاميه جهاني، آن هم در گسترده
ترين سطح و روشنترين معنا و مفهوم مي طلبد. و از آنجايي که اين نهضت آسماني و عدالت خواهانه و انسانساز يک نهضت جهاني است و
به همه بشريت تعلق دارد به همين جهت زيبنده است که همه ي جهانيان بر رخ دادنش آگاهي يابند و بدانند که بزودي آن حضرت با ظهور
خويش، روند جامعه و تاريخ را بکلي دگرگون مي کند و زندگي را به





ريل ديگري مي اندازد.

از امام صادق عليه السلام آورده اند که در مورد نداي آسماني فرمود:

«يسمعه کل قوم بألسنتهم.» [1] .

يعني: هر جامعه و مردمي به زبان و فرهنگ خويش آن خروش آسماني را مي شنود.

اما چگونه؟:

در اينکه جهانيان، اين نداي آسماني را چگونه دريافت مي دارند، مسأله اي است که بطور دقيق براي نگارنده روشن نيست اما
ممکن است به يکي از دو صورت ذيل باشد:

1- ممکن است خروش آسماني تنها به واژه و زبان عربي فصيح و رسا، طنين افکند و آنگاه طنين آن در چند ثانيه سراسر گيتي را
فرا گيرد و کساني که زبان عربي را بخوبي مي دانند، آن پيام را به همان صورت دريابند و آنانکه به واژه و فرهنگ عربي آگاهي
کامل ندارند آن را بدون دريافت مفهوم بشنوند و پس از تحقيق و پي جويي، مفهوم و معناي آن را دريابند.

ممکن است آن نداي آسماني را، خبرگزاريها به سراسر جهان مخابره و در هر کشوري به زبان و فرهنگ آن منتشر نمايند و بدينسان
نداي آسماني ظرف چند دقيقه به همه زبانها ترجمه شود و هر جامعه و تمدني آن را به زبان خويش از رسانه هاي گروهي دريافت دارد.

اين نکته، شايسته ي يادآوري است که: پيامبر صلي الله عليه و اله و سلم و امامان نور عليهم السلام به هنگام نويد از
آينده و سخن گفتن با مردم، با توجه به سطح خرد و انديشه ي مردم سخن مي گفتند و مي دانيم که انديشه ها در آن روزگاران نمي
توانستند رسانه هاي گروهي و وسايل





سريع خبررساني جهان امروز و نقش آنها را، در رساندن اخبار و رويدادها به دورترين نقاط گيتي -در کوتاهترين فرصت ممکن-
درک کنند، از اين رو امام صادق عليه السلام به اين بيان بسنده کرد که: «يسمعه کل قوم بألسنتهم.»

هر جامعه اي نداي آسماني را به زبان و لغت خويش مي شنود و ديگر به چگونگي آن و فراتر از اين نپرداخته است. «والله
العالم.»

2- احتمال ديگر اين است که هر جامعه و تمدني اين نداي آسماني را بصورت اعجازآميزي، طبق فرهنگ و زبان خويش دريافت مي
دارد به گونه اي که همگان در همان لحظات نخست، نداي آسماني را بدون ترجمع و گزارش خبرگزاريها به زبان و لغت خويش درک مي
کنند، چنين چيزي بعيد نيست، زيرا خداوند بر هر کاري تواناست و ظهور امام مهدي عليه السلام نيز به معجزات و کارهاي اعجازآميز
و ماوراي طبيعي پيچيده شده است.

علاوه بر اين، دريافت همگاني نداي آسماني از نظر مادي نيز کار ناممکن نيست، چرا که ما هم اکنون شاهد اين حقيقت هستيم که
انسان، اين مخلوق خدا، توانسته است تجهيزاتي بسازد که ظرف چند لحظه يک نطق سياسي يا اجتماعي را به لغات و زبانهاي گوناگوني
ترجمه کند که هم اينک اين دستگاه را در مراکز سياست جهاني بکار مي گيرند بطوريکه نماينده ي هر کشوري سخنرانيهاي متعدد را به
زبان ويژه ي خويش دريافت مي دارد.

اينک، هنگامي که بشر بر چنين کاري توانايي يافت، آيا آفريدگار هستي نمي تواند اين نداي آسماني پيش از ظهور را، در يک
لحظه به گونه اي طنين افکن سازد که آن را به گوش همه ي جهانيان برساند و هر جامعه و مردمي آن را به لغت و زبان خويش بشنوند؟

چرا که خداوند بر هر کاري تواناست و به انسانها جز اندکي از علم و دانش ارزاني نشده است. «و ما اوتيتم من العلم الا
قليلا.» [2] .







[1] غيبت شيخ طوسي، ص 266 و بحارالانوار، ج 52، ص 288. در روايت ديگري بدين صورت آمده است که:
«يسمع کل قوم بلسانهم.» بحارالانوار، ج 52، ص 205 و ص 244.

[2] سوره اسراء، آيه 85.