بنظر مي رسد بهترين شيوه ورود به بحث در مورد امام مهدي عليه السلام، ترسيم رواياتي است که از نياي گرانقدرش پيامبر، گاه به
صورت سربسته و گاه مشروح! پيرامون شخصيت والا و پرشکوه او وارد شده است، همانگونه که ديگر نويسندگان نيز بدين صورت وارد بحث
شده اند ے.

در آغاز اين بحث لازم به يادآوري است که در اين رابطه، انبوه رواياتي که در منابع و کتابهاي شيعه است ترسيم نمي گردد،
چرا که ايمان، به امامت از نظر آنان از پايه هاي دين و مذهب شناخته شده و فردي که اصل امامت را معتقد بود، ناگزير به امامت
حضرت مهدي عليه السلام ايمان دارد وانبوه رواياتي که از اصل امامت و شمار امامان نور سخن دارد، تصريح مي کند که دوازدهمين
آنان حضرت مهدي عليه السلام است، از اين رو، ايمان به آن گرامي، از ايمان به اصل امامت، گسست ناپذير از کل! و دوازدهمين
آنان، مي باشد.

---