نمونه هايي از روايات
1- امام صادق عليه السلام در اين مورد فرمود:
«الصيحة التي في شهر رمضان تکون ليلة الجمعة، لثلاث و عشرين مضين من شهر رمضان.» [1] .
يعني: آن خروش آسماني که در ماه رمضان پيش از ظهور طنين مي افکند، در شب جمعه، شب 23 ماه رمضان خواهد بود.
2- ونيز «ابوحمزه ثمالي» از امام صادق عليه السلام پرسيد که:
«فکيف يکون النداء؟»
يعني: آن نداي آسماني چگونه خواهد بود؟
که آن حضرت فرمود:
«ينادي مناد من السماء اول النهار يسمعه کل قوم بألسنتهم: «ألا! ان الحق في علي و شيعته.»
ثم ينادي ابليس -في آخر النهار-: «ألا! ان الحق في السفياني و شيعته.» فيرتاب عند ذلک المبطلون.» [2]
.
يعني: ندا کننده اي، در آغاز روز از آسمان ندايي سر مي دهد که هر جامعه و ملتي به زبان و فرهنگ خويش آن را مي شنود.
ندا اين است: «جهانيان! بهوش باشيد که حق با علي و در راه و رسم علي عليه السلام و شيعيان حقيقي آن گرامي است.»
آنگاه ابليس عصر همان روز ندا مي دهد که: «مردم! بهوش باشيد که حق در راه
و رسم سفياني و پيروان اوست.»
و اينجاست که باطل گرايان به آفت شک و ترديد گرفتار مي گردند.
3- امام باقر عليه السلام در اين مورد مي فرمايد:
«ينادي مناد من السماء باسم القائم عليه السلام فيسمع من بالمشرق و من بالمغرب، لايبقي راقد الا استيقظ، و لا قائم الا
قعد و لا قاعد الا قام علي رجليه، فزعا من ذلک الصوت، فرحم الله من اعتبر بذلک الصوت فأجاب فان الصوت الأول هو صوت جبرئيل.»
ثم قال عليه السلام «يکون الصوت في شهر رمضان، في ليلة جمعة، في ليلة ثلاث و عشرين، فلا تشکوا في ذلک و اسمعوا و
أطيعوا.
و في آخر النهار، صوت الملعون ابليس، ينادي: «ألا! ان فلانا قتل مظلوما.» ليشکک الناس و يفتنهم، فکم في ذلک اليوم من
شاک متحير قد هوي في النار.
فاذا سمعتم الصوت في شهر رمضان، فلا تشکوا فيه، انه صوت جبرئيل و علامة ذلک أنه ينادي باسم القائم و اسم أبيه حتي تسمعه
العذراء في خدرها، فتحرض أباها و أخاها علي الخروج.»
ثم قال عليه السلام: «لابد من هذين الصوتين قبل خروج القائم عليه السلام.» [3] .
يعني: نداکننده اي از آسمان بنام قائم آل محمد صلي الله عليه و اله و سلم ندا مي دهد و همه ي کساني که در شرق و غرب
عالم هستند مي شنوند، خفته اي نمي ماند جز اينکه بيدار مي گردد و ايستاده اي نيست جز اينکه مي نشيند و نشسته اي جز اينکه
وحشت زده بپا مي خيزد.
پس درود خدا بر کساني که از آن نداي آسماني پند و اندرز گيرند چرا که نداگر اول جبرئيل است و ندا، نداي اوست.
آنگاه فرمود: اين ندا، در ماه مبارک رمضان، شب جمعه و در شب 23 خواهد بود از اينرو در آن ترديد نکنيد، آن را بشنويد و
اطاعت کنيد. و در پايان روز
نداي ابليس طنين مي افکند که مي گويد: «بهوش باشيد که فلاني مظلوم کشته شده.»
تا بدينوسيله بذر ترديد بيافشاند و مردم را به فتنه افکند و آن روز، ترديدکنندگان حيرت زده اي که به آتش دوزخ سقوط
کنند، بسيارند.
بنابراين هنگامي که نداي آسماني را در ماه رمضان شنيديد، در آن ترديد نکنيد چرا که نداي فرشته ي امين است و علامت آن
اين است که بنام قائم عليه السلام و پدر گرانقدرش ندا مي دهد، ندايي که دوشيزگان در سراپرده ي خويش آن را مي شنوند و پدران و
برادران خويش را براي حرکت از خانه و پيوستن به امام مهدي عليه السلام تشويق مي نمايند.
آنگاه فرمود: «اين دو ندا بناگزير پيش از ظهور قائم خواهد بود.»
4- و نيز آن حضرت فرمود:
«الصوت في شهر رمضان في ليلة ثلاث وعشرين، فلايبقي شي ء خلق الله فيه الروح الا سمع الصيحة فتوقظ النائم ويخرج الي صحن
داره و تخرج العذراء من خدرها.» [4] .
يعني: نداي آسماني در ماه مبارک رمضان و شب 23 آن خواهد بود، هيچ موجودي که خداوند به او روح ارزاني داشته باشد نخواهد
بود، جز اينکه آن خروش آسماني را مي شنود. بر اثر آن، همه ي خفتگان بيدار و سراسيمه از خانه ها خارج خواهند شد و زنان و
دختران جوان، سربرهنه از سراپرده ي خويش بيرون خواهند ريخت.
5- امام صادق عليه السلام فرمود:
«ان اول من يبايع القائم عليه السلام جبرئيل، ينزل في صورة طير أبيض، فيبايعه ثم يضع رجلا علي بيت الله الحرام و رجلا
علي بيت المقدس، ثم ينادي بصوت طلق ذلق، تسمعه الخلائق: أتي أمرالله فلا تستعجلوه.» [5] .
يعني: نخستين کسي که با قائم بيعت خواهد نمود، فرشته وحي است. او در
چهره ي پردنده ي سفيدي از آسمان فرود مي آيد و با آن حضرت، دست بيعت مي دهد.
آنگاه يک پا، بر بيت الله الحرام و پاي ديگر به بيت المقدس مي گذارد و با نداي زيبا و رسايي که همگان آن را مي شنوند مي
گويد:
«أتي أمر الله فلا تستعجلوه.» [6] .
يعني: فرمان خدا رسيد، پس آن را به شتاب نخواهيد.
6- امام رضا عليه السلام فرمود:
«ينادون في رجب ثلاثة اصوات من السماء:
صوتا منها: ألا لعنة الله علي الظالمين.
والصوت الثاني: أزفت الآزفة يا معشر المؤمنين!
و الصوت الثالث: ان الله بعث فلانا فاسمعوا و له أطيعوا.» [7] .
يعني:در ماه رجب سه ندا از آسمان طنين مي افکند:
يکي مي گويد: «بهوش باشيد که لعنت خدا بر ستمکاران است.»
دومي مي گويد: «هان اي مؤمنان! آن حادثه نزديک شونده، نزديک شد.»
و سومي مي گويد: «خداوند آن گرامي را فرمان ظهور داده است، پس سخنان او را بشنويد و فرمان او را گردن نهيد.»
7- زراره از امام صادق عليه السلام آورده است که مي فرمود:
«... و ينادي مناد: ان عليا و شيعته هم الفائزون.»
قلت: «فمن يقاتل المهدي بعد هذا؟»
فقال: «ان الشيطان ينادي: ان فلانا و شيعته هم الفائزون.» [8] .
يعني:... و نداگري ندا مي دهد که: «بي ترديد علي و شيعيان او رستگار و کاميابند.»
زراره مي گويد: «سرورم! پس از آن، چه کساني به مهدي عليه السلام مي جنگند؟» فرمود: «شيطان ندا مي دهد که: فلاني و
پيروان او کامياب و رستگارند.» و نام يکي از امويان را مي برد.
گفتم: «با اين بيان، چه کسي راستگو را از دروغپرداز باز مي شناسد؟»
فرمود: «آنان که روايات ما را مي شناسند و روايت مي کنند، راستگو را مي شناسند.»
8- اميرمؤمنان عليه السلام فرمود:
«... فيقول جبرئيل في صيحته: يا عباد الله! اسمعوا ما أقول: ان هذا مهدي آل محمد، خارج من أرض مکة فاجيبوه.» color=red> [9] .
يعني:... جبرئيل در نداي خويش مي گويد: «هان اي بندگان خدا! آنچه مي گويم بشنويد، اين مهدي آل محمد است که از مکه ظهور
کرده است، او را پاسخ گوييد و فرمانش را اطاعت کنيد.
[1] اکمال الدين، ج 2، ص 650 و بحارالانوار، ج 52، ص 204.
[2] غيبت شيخ طوسي، ص 266، اکمال الدين، ج 2، ص 652 و بحارالانوار، ج 52، ص 288.
در يک نسخه آمده است که: «حق در راه و رسم عثمان و پيروان اوست...» که بنظر مي رسد منظور از عثمان همان سفياني باشد چرا
که نام پليد او «عثمان بن عنبسه» است.
[3] غيبت نعماني، ص 254، باب 14، روايت 13، عقدالدرر، ص 105، و بحارالانوار، ج 52، ص 230.
[4] غيبت نعماني، ص 255 و بحارالانوار، ج 52، ص 230.
[5] بحارالانوار، ج 52، ص 285.
[6] سوره نحل، آيه 1.
[7] غيبت طوسي، ص 268 و بحارالانوار، ج 52، ص 289.
[8] غيبت نعماني، ص 244، باب 14، روايت 28 و بحارالانوار، ج 52، ص 294.
[9] الزام الناصب، ج 2، ص 200.