يک پرسش و دو پاسخ
در اينجا يک پرسش ديگري است و آن اينکه: «اگر براستي امام مهدي عليه السلام از اين نيروها و امکانات و وسايل کمک مي گيرد، پس
فايده شمشير چيست؟ و منظور از رواياتي که مي گويد: آن حضرت با «شمشير عدالت» قيام مي کند، چه مي باشد؟»
در اين مورد دو ديدگاه قابل طرح است:
1- برخي از دانشمندان بر اين انديشه اند که: «منظور از شمشير در اين روايات، قدرت و نيروست، چرا که شمشير، رمز قوت و
اقتدار است.»
بعبارت ديگر: اين جمله، بيانگر اين واقعيت است که امام مهدي عليه السلام در برخورد با دشمنان حق ستيز، مأمور به مدارا و
نرمش و ملايمت و شکيبايي در برابر شرارت و اذيت و آزار آنان نيست. آن گرامي در اين مورد، برنامه و مأموريت اصلاحي اش بعکس
پيامبر گرانقدر اسلام صلي الله عليه و اله و سلم است که در برابر اذيت و آزار دشمنان، مأمور به شکيبايي بود و در پرتو وحي
پياپي بدان حضرت، فرمان شکيبايي و بردباري مي يافت، دستوراتي اينگونه:
«فاصبر کما صبر اولوالعزم من الرسل.» [1] .
يعني: پس، همچون پيامبران اولوالعزم شکيبايي پيشه ساز.
و:
«اصبر علي ما يقولون....» [2] .
يعني: بر آنچه مي گويند، شکيبايي پيشه ساز.
اما امام مهدي عليه السلام هنگامي که ظهور نمايد، مأمور به صبر و شکيبايي نيست و نيازي هم بدان ندارد، او تنها اسلام
درست و راستين را مي آورد و آنگونه که شايسته و بايسته است در سراسر جهان پياده مي کند و جهان را سرشار از عدل و داد و سعادت
و نيکبختي مي سازد، در اين صورت فرجام کار کساني که با عدل و قوانين عادلانه ي خدا دشمني ورزند و يا مانعي سر راه تطبيق و
تحقق آن بوجود آورند، روشن است.
2- ممکن است بگوييم منظور از «شمشير» در روايات مورد بحث، همان معناي
حقيقي و عبارت از: آلات و ادوات جنگي و دفاعي باشد و مفهوم اين روايات اين باشد که امام مهدي عليه السلام در تطبيق
قانون و تحقق بخشيدن به آرمان پيامبران و سرشار ساختن زمين و زمان از عدل و داد و شکوفا ساختن ارزشها و والاييها، از شمشير
حق و عدالت و کيفر عادلانه نيز کمک مي گيرد.
بدين ترتيب، کسي که در خور کشته شدن است به شمشير کشته مي شود نه با مسلسل و آويخته شدن به دار و يا به سم و وسايل برقي
و يا زير شکنجه هاي گوناگوني که شيوه ي استبدادگران ديروز و امروز دنياست.
آن گرامي، در کنار انواع تدابير: فرهنگي، عقيدتي، اخلاقي، اجتماعي، تربيتي، سياسي، اقتصادي، رواني، قضايي و... از
قوانين عادلانه ي کيفري نيز براي تحقق صلح و رفاه و آزادي و عدالت بهره مي جويد و جنايتکاراني را که در خور قتل باشند با
شمشير گردن مي زند... همانگونه که پيامبر گرانقدر اسلام نيز چنين بود.
با اين بيان، ديگر در مورد اين جمله از روايات هيچ بحث و گفتگويي نمي ماند.
[1] سوره احقاف، آيه 35.
[2] سوره ص، آيه 17.