" اين مردم تا خون حرامي از ما نريخته اند بر تخت قدرت تکيه مي دهند ، هنگامي که آن خون حرام را ريختند ، ديگر زير زمين براي آنها بهتر از روي زمين است . آنروز در روي زمين ياوري ندارند و در آسمان عذري از آنها پذيرفته نيست . چون خون حرامي از ما بريزند ، خداوند بندة بي نام و نشان و نفوذ ناپذيري را بر آنها مسلط مي کند که همة آنها به دست او ريشه کن مي شوند " . (1)