حديث اول
" وَالَّذي نَفسي بَيدِهِ ، لَيُوشَکَنَّ اَن يَنزِلَ فيکُمُ ابنُ مَريَمَ حَکَماً مُفسِطاً ، وَ اِمامُ النّاسِ يَومَئِذٍ رَجُلٌ صالِحٌ . فَاِذا کَبَّرَ لِصَلاهِ الصُّبحِ وَ تَهَيَّأ لِلصَّلاهِ نَزَّلَ عيسَي بنُ مَريَمَ ، فَاِذا رَآهُ عَرَفَهُ ، فَيَرجِعُ يَمشِي القَهقَري لِيَتَقَّدَّمَ عيسَي بنُ مَريَمَ ، فَيَضَعُ عيسي يَدَهُ بَينَ کَتِفَيهِ فَيَقُولُ لَهُ : صَلِّ ، فَاِنَّما اُقيمَتِ الصَّلاه لَکَ ، فَيُصَلّي عيسي وَ راءَ هُ " .
***
به خدا سوگند ، به يقين پسر مريم به عنوان داوري دادگر در ميان شما نازل خواهد شد ، امام مردم در آن روز مردي شايسته خواهد بود . چون براي نماز صبح اذان گفته شود و او آماده اداي نماز گردد ، عيسي بن مريم (ع) فرود مي آيد ، چون عيسي (ع) را ببيند او را مي شناسد و عقب عقب مي رود تا عيسي بن مريم (ع) جلو بايستد ، عيسي (ع) دستش را روي شانة او گذاشته ، مي گويد : شما جلو بايستيد که نماز براي شما برپا شده است . آنگاه عيسي (ع) پشت سر او نماز مي خواند " . (1)
***
1- الملاحم والفتن صفحه 66 ، کشف الغمه جلد 3 صفحه 269 ، منتخب الاثر صفحه 479 و 146