* حديث شماره : 498 *
* ربعى بن حراش گفت : از حذيفه بن يمان شنيدم مىگفت : رسول خدا ( ص ) فرمود : نخستين نشانه ها ، دجال است و فرود آمدن عيسى ( ع ) وآتشى كه از عمق عدن فعلى برون مىآيد و مردم را به سمت محشر مىراند ، و دود ، و دابة ، وياجوج و مأجوج ، حذيفه گفت ، عرض كردم : اى رسول خدا ( ص ) يأجوج ومأجوج چيست ؟ فرمود : يأجوج و مأجوج امتهائى هستند كه هر امت از چهار صد هزار نفر تشكيل يافته است ، هر يك از آنان بميرد ، هزار تن از نسل خود باقى مى گذارد آنان از فرزندان آدم ( ع ) هستند كه براى ويرانى دنيا به حركت در مى آيند ، طلايهء آن در شام وعقبهء آن در عراق است ، به رودخانه هاى دنيا مىگذرند ونهر فرات ودجله ودرياچه طبريه [ در فلسطين ] را مىآشامند با تير وكمان به آسمان تيراندازى مىكنند و تيره هاى آنان آغشته به خون باز مىگردد ، آنها مىگويند ، ما ساكنان آسمان را هم به قتل رسانديم و حضرت عيسى ( ع ) ومسلمانان در كوه طور سينين بسر مى برند ، خداى جل جلاله به عيسى ( ع ) وحى مىكند كه از بندگان من در طور تا أيله ، حراست نما ، آنگاه عيسى ( ع ) سر خويش را براى دعا به آسمان بلند مىكند ومسلمانان آمين مى گويند ، خداوند دابه ( جنبده وحيوانى ) را بنام نغف بر آنها مى گمارد ، از بينى آنها وارد بدنشان مى شود وبدين ترتيب از مركز شام تا مركز عراق نقش بر زمين مى شوند ، تا آنجا كه زمين در اثر اجساد گنديده آنها متعفن مىشود در اين هنگام خداى سبحان به آسمان فرمان مىدهد ومانند دهانه مشك از آسمان باران فرو مى ريزد و زمين را از اجساد گنديده ومتعفن آنها شستشو مى دهد ، در اين زمان خورشيد از مغرب طلوع مىكند .