* حديث شماره : 843 *
* مردى از اهل جزيره كنيزى را نذر كعبه كرده وهنگام اداء نذر نمى دانست چه كند تا آنكه نزد امام باقر عليه السلام رسيده وآن حضرت به او فرمود : اى بندهء خدا خانه نه مىنوشد ونه مى خورد ، آن كنيز را بفروش واز هم ولايتىهايت كسى كه حج بجا آورده وخرج ندارد ، پول آن را به او بده تا بتواند به شهر خود باز گردد . راوى مىگويد منهم چنين كردم وبعد از آن به هر يك از نگهبانان كعبه كه از من سراغ آن كنيز را گرفتند گفتم كه طبق دستور امام باقر عليه السلام عمل نمودم ( از نارحتى ) گفتند : كه او دروغگو ونادان است ونمى داند چه بگويد . منهم حرفهاى آنها را براى امام باقر عليه السلام عرض كردم ، حضرت فرمود به آنها بگو ، چه حالى خواهيد داشت آنوقتى كه دست وپاى شما را بريده وبه كعبه آويزان نمايند وبه شما گفته مى شود كه فرياد بزنيد وبگوئيد كه : مائيم دزدان كعبه . راوى مى گويد : رفتم كه به آنها ( نگهبانان ) اين پيغام را برسانم ، حضرت فرمود : آن كسيكه اين كار را بكند من نيستم ، بلكه آن شخص مردى از فرزندان من خواهد بود ( اشاره به اينكه حضرت مهدى عليه السلام استكه دست و پاى آنها را قطع كرده وبه كعبه آويزان مى نمايد )