* حديث شماره : 1497 *
* بريد بن معاويه ، مى گويد : نزد امام باقر ( ع ) بودم ودر باره اولو الامر از آنحضرت پرسيدم ، وى اين آيه را خواند فرمود : آيا به كسانى كه بهره اى از كتاب داده شدند نمى نگرى ؟ به جبت وطاغوت ايمان مى آورند - فلان وفلان - وبه كسانى كه كفر ورزيدند مى گويند راه اينان ، بهتر از راه كسانى است كه ايمان آورده اند " پيشوايان گمراه وكسانى كه مردم را به آتش دوزخ فرا مى خوانند [ مى گويند ] راه اينان ، از آل محمد ( ص ) وپيروان آنها بهتر است - آنان كسانىاند كه خداوند آنها را لعنت كرده وكسى كه مورد لعنت قرار گرفته باشد ، بى يار و ياور است " أم لهم نصيب من الملك " يعنى امامت وخلافت " و در اين هنگام [ فقيرى ] پشيزى به مردم ندهند " مردمى كه منظور خداست ، ما هستيم ، و [ فقير ] نقطه اى است كه ميان هسته مى بينى . " يا نسبت به آنچه كه خداوند از فضل وكرمش به مردم داده ، حسد مى ورزند " كسانى كه مورد حسد قرار گرفته اند ، ما هستيم كه خداوند امامت را به ما ارزانى داشت وبه ديگران نداد . " ما به آل ابراهيم كتاب وحكمت وملك وسلطنت بزرگى را عطا نموديم " مى فرمايد : رسولان و پيامبران وامامان رااز آنان قرار داديم ، چگونه به اين [ امتيازات ] در آل ابراهيم اعتقاد دارند ، ولى همين ها را نسبت به آل محمد صلى الله عليه وآله منكر هستند ؟ ! " برخى از آنها بدان ايمان آورده وبرخى [ مردم ] را از آن باز داشته اند ، جهنم بعنوان آتش سوزان ، كافى است ، تا اينكه فرمود : " وآنها را در سايه اى ، سايه افكن وارد مى كنيم " مى گويد : عرض كردم : فرموده خداى سبحانه در باره آل ابراهيم كه فرمود : " وبه آنان ملك و سلطنت بزرگى عطا كرديم " منظور از ملك بزرگ چيست ؟ فرمود : اينكه پيشوايان را از آنان قرار داد ، كسى كه از آنان فرمان برد ، خدا را اطاعت كرده وكسى كه نافرمانى آنها نمايد ، نسبت به خدا نافرمانى كرده است ، واين است " ملك عظيم " وى گفت : سپس آنحضرت فرمود : " خداوند به شما دستور مى دهد كه امانتها را به اهل آن برسانيد " تا آخر آيه ، سمعيا بصيرا " فرمود : مقصود خداوند ما هستيم ، نخستين فرد ما ، كتب وعلم وسلاح را به امام وپيشواى پس از خود مى سپارد . " وزمانيكه خواستيد ميان مردم داورى كنيد ، با دادگرى كه در اختيار شماست داورى كنيد وسپس به مردم فرمود : " اى كسانى كه ايمان آورده ايد " . همه مؤمنان را تا روز قيامت شامل مى شود از خدا ورسول واولى الامر از خودتان اطاعت كنيد " مقصود خداوند بخصوص ما هستيم اگر شما از اختلافى در كار بيمناك شديد به خدا ورسول و أولي الأمر از خودتان مراجعه كنيد ، اينگونه نازل شده است ، بنابر اين چگونه خداوند آنان را به اطاعت از أولي الأمر دستور مى دهد وبدانها اجازه مى دهد كه به منازعه وكشمكش بپردازند ، بلكه اين معنا براى كسانى كه مورد فرمان قرار گرفته اند ، گفته شده ، هم آنانكه به آنها گفته شده " از خدا ورسول و أولي الأمر از خودتان ، اطاعت كنيد .