* حديث شماره : 1323 *
* محمد بن يعقوب مرفوعا از زهرى نقل كرده كه گفت : در پى اين أمر [ ديدار حضرت صاحب ( ع ) ] دشواريهاى زيادى را متحمل شدم تا آنجا اموال زيادى را كه بر اين كار از دست دادم ، [ از اين رو ] نامه اى به عمرى [ محمد بن عثمان ] نوشتم ، وخدمتگزارى او را كرده وملازم او بودم ، وپس از آن از او در بارهء صاحب الزمان ( ع ) ، سئوال كردم ، به من گفت : امكان چنين چيزى وجود ندارد خاضعانه از او درخواست كردم به من گفت : صبح زود بيا ، من به عهد خود وفا كردم ، او به استقبال من آمد وجوانى خوش سيما وخوشبو شبيه بازرگانان بود ودر آستين او چيزى شبيه بازرگانان وجود داشت ، هنگاميكه باو نگرستم ، به عمرى نزديك شدم ، واو به من اشاره كرد ، من روبروى حضرت قرار گرفته وسئوالات خود را از او پرسيدم واو هر چه را كه خواستم پاسخ داد وسپس رفت تا داخل خانه شود ، [ آن خانه ] از خانه هاى بود كه بدان توجهى نمىشد ، عمرى به من گفت : اگر مى خواهى چيزى از آن حضرت بپرس ، زيرا بعد از اين او را نخواهى ديد ، من رفتم تا از او سئوال كنم ، حضرت گوش نداد وداخل خانه شد تنها سخن كه با من گفت اين بود كه فرمود : ملعون است كسى كه نماز عشاء را آنقدر تأخير بيندازد تا ستاره ها نمايان شود ، ملعون است كه كسى نماز صبح را آنقدر به تأخير اندازد تا ستاره ها محو شوند ، وداخل خانه شد .