بازگشت

بخشي از بيعتنامه ياران با حضرت (ع)



" يُبايِعُونَ عَلي أن لا يَسرَفُوا ، وَلا يَزنُوا ، وَ لا يَسُبُّوا مُسلِماً ، وَ لا يَقتُلُوا مُحرِماً ، وَ لا يَهتِکُوا حَريماً مُحَرَّماً ، وَ لا يَهجُمُوا مَنزِلاً ، وَ لا يَضرِبُوا أحَداً إلّا بِالحَقِّ ، وَ لا يَکنِزُوا ذَهَباً وَ لا فِضَّه وَ لا بُرّاً وَ لا شَعيراً ، وَ لا يَاکُلُوا مالَ اليَتيمِ ، وَ لا يَشهَدُوا بما لا يَعلَمُونَ ، وَ لا يُخرِبُوا مَسجِداً ، وَ لا يَشرَبُوا مُسکِراً ، وَ لا يَلبَسُوا الخَزَّ وَ لَا الحريرَ ، وَ لا يَتَمَنطَقُوا بِالذَّهَبِ ، وَ لا يَقطَعُوا طَريقاً ، وَ لا يُخيفُوا سَبيلاً ، وَ لا يَفسُقُوا بِغلامٍ ، وَ لا يَحبِسُوا طَعاماً مِن بُرٍّ وَ لا شَعيرٍ ، وَ يَرضَونَ بِالقَليلِ وَ يَشتَمُّونَ عَلَي الطَّيبِ ، وَ يَکرَهُونَ النَّجاسَتَ ، وَ يَأمُرُونَ بِالمَعرُوفِ وَ يَنهَونَ عَنِ المُنکَرِ ، وَ يَلبَسُونَ الخَشِنَ مِنَ الثّيابِ ، وَ يَتَوَسَّدُونَ التُّرابَ عَلَ الخُدُودِ ، وَ يُجاهِدونَ في الله حَقَّ جِهادِهِ . . وَ يَشتَرِطُ عَلي نَفسِهِ لَهُم : أن يَمشِيَ حَيثُ يَمشُونَ ، وَ يَلبَسَ کَما يَلبَسُونَ ، وَ يَرکَبَ کَما يَرکَبُونَ ، وَ يَکُونَ مِن حَيثُ يُريدُونَ وَ يَرضي بِالقَليلِ ، وَ يَملَأ الاَرضَ بِعَونِ الله عَدلاً کَما مُلِئَت جَوراً ، يَعبُدَ الله حَقَّ عِبادَتِهِ ، وَ لا يَأخُذَ حاجِباً ، وَ لا بَوّاباً " .

***

" . . . با او بيعت مي کنند که هرگز :
دزدي نکنند ،
زنا نکنند ،
مسلماني را دشنام ندهند ،
خون کسي را به ناحق نريزند .
به آبروي کسي لطمه نزنند ،
به خانه کسي هجوم نبرند ،
کسي را به ناحق نزنند ،
طلا ، نقره ، گندم و جو ذخيره نکنند ،
مال يتيم را نخورند ،
در مورد چيزي که يقين ندارند ، گواهي ندهند ،
مسجدي را خراب نکنند ،
مشروب نخورند ،
حرير و خز نپوشند ،
در برابر سيم و زر سر فرود نياورند ،
راه را بر کسي نبندند ،
راه را ناامن نکنند ،
گرد همجنس بازي نگرايند ،
خوراکي را از گندم و جو انبار نکنند ،
به کم قناعت کنند ،
طرفدار پاکي باشند ،
از پليدي گريزان باشند ،
به نيکي فرمان دهند ،
از زشتي ها باز دارند ،
جامه هاي خشن بپوشند ،
خاک را متکاي خود سازند ،
در راه خدا حق جهاد را ادا کنند ،
و . . .
او نيز در حق خود تعهد مي کند که :
از راه آنها برود ،
جامه اي مثل جامة آنها بپوشد ،
مرکبي هماهنگ مرکب آنها سوار شود ،
آن چنانکه آنها مي خواهند باشد ،
به کم راضي و قانع شود ،
زمين را به ياري خدا پر از عدالت کند آنچنانکه پر از ستم شده است ،
خدا را آن چنانکه شايسته است بپرستد ،
براي خود دربان و نگهبان اختيار نکند ،
و . . . " . (1)

***

منتخب الاثر صفحه 469 ، الملاحم و الفتن صفحه 49 و صفحه 122