" سَيَأتي عَلي اُمَّتي زَمانٌ ، تَخبُثُ فيهِ سَرائرُهُم وَ تَحصُنُ عَلانِيَّتُهُم طَمَعاً في الدُّنيا ، لايُريدُونَ ما عِندَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ . يَکُونُ اَمرُهُم رياءً لا يُخالِطُهُ خَوفٌ ، يَعُمُّهُمُ اللهُ بِعِقابٍ ، فَيَدعُونَهُ دُعاءَ الغَريقِ فَلا يُستَجابُ لَهُم . "

" زماني بر امت من مي آيد که در آن زمان درون آنان پليد مي شود ولي ظواهر آنها به طمع دنيا آراسته مي گردد ، به آنچه در پيشگاه خداوندي است ، دل نمي بندند ، کارشان ريا و تظاهر است ، خوف از خدا به دلشان راه نيابد و خداوند آنها را به عذابي فراگير دچار سازد ، آنها خداوند را همچون آدم غريق ( کسي که در آب غرق مي شود ) مي خوانند و خداوند دعايشان را مستجاب نمي کند " .