أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ كُفُّواْ أَيْدِيَكُمْ وَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّكَاةَ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ إِذَا فَرِيقٌ مِّنْهُمْ يَخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْيَةِ اللّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْيَةً وَقَالُواْ رَبَّنَا لِمَ كَتَبْتَ عَلَيْنَا الْقِتَالَ لَوْلا أَخَّرْتَنَا إِلَى أَجَلٍ قَرِيبٍ قُلْ مَتَاعُ الدَّنْيَا قَلِيلٌ وَالآخِرَةُ خَيْرٌ لِّمَنِ اتَّقَى وَلاَ تُظْلَمُونَ فَتِ

آيا نديدى كسانى را كه [ پيش از اعلام حكم جهاد ] به آنان گفته شد : [ چون زمينه جنگ فراهم نيست ]دست از جنگ بازداريد و [ در اين شرايط ] نماز را بر پا داريد ، و زكات بپردازيد . ولى هنگامي كه جنگ بر آنان لازم و مقرّر شد ، ناگاه گروهى از آنان مانند ترس از [ عقوبت ] خدا يا ترسى سخت تر از آن از مردمِ [ مُشرك ] ترسيدند و گفتند : پروردگارا ! چرا جنگ را بر ما لازم و مقرّر كردى ؟ و چرا ما را تا زمانى نزديك [ كه زمان مرگ طبيعى است ] مهلت ندادى ؟ بگو : متاع دنيا اندك ، و آخرت براى آنان كه تقوا ورزيده اند بهتر است و به اندازه رشته ميان هسته خرما مورد ستم قرار نمي گيرند

( الإمام الصادق عليه السلام ) " ألم تر إلى الذين قيل لهم كفوا أيديكم ( مع الحسن ) ، وأقيموا الصلاة فلما كتب عليهم القتال ( مع الحسين ) قالوا ربنا لم كتبت علينا القتال لولا أخرتنا إلى أجل قريب إلى خروج القائم ( عليه السلام ) فإن معه النصر والظفر . قال الله : ( قل متاع الدنيا قليل والآخرة خير لمن اتقى الآية ) "

ادريس ، خادم عبدالدين بن جعفر از امام صادق ( ع ) نقل كرد ، كه حضرت در تفسير اين آيه شريفه فرمود : آيا به كسانيكه به آنها گفته شده ، دست بداريد ( يعنى با حسين ( ع ) ) ونماز بپا داريد ، وآنگاه كه جنگ بر آنها ( يعنى با حسين ( ع ) ) مقرر شد ، گفتند : خدايا چرا جنگ را بر ما مقرر داشتى ، كاش ما را تا زمانى نزديك تا خروج قائم ( عليه السلام ) مهلت مى دادى ، زيرا فتح و پيروزى با اوست ، خداى سبحان فرمود : بگو ، كالا ومتاع دنيا اندك است وآخرت براى كسانى كه پرهيزگارند ، بهتر است