بازگشت

مشخصات کتاب

:نام کتاب   حکومت اسلامي در عصر انتظار       :نويسنده   مزيناني، محمد صادق       :موضوع   اخلاق - معارف مهدوي - علوم سياسي - حکومت - حکومت اسلامي       :زبان اصلي

شرح موضوعات کتاب

بررسي نظرات 2 گروه موافق و مخالف تشکيل حکومت        اسلامي توسط فقهاي جامع الشرايط عادل        در زمان غيبت کبرا و رد آراء گروه دوم است. نويسنده        که سخت طرفدار تشکيل حکومت در        زمان غيبت امام عصر (ع) است، دلايل مخالفين اين        حکومت را 3 عامل مي داند: 1. برداشت        نادرست از رواياتي که گسترش ظلم و فساد را از        نشانه هاي ظهور امام معرفي مي کند؛ 2.        استناد به رواياتي که از هر گونه قيام و نهضتي در        زمان غيبت، نهي و امر به سکوت و        صبر بر بلاها نموده است؛ 3. تفسير نادرست از امامت        و رهبري و تصور اين که تشکيل        حکومت، دخالت در قلمرو کار معصوم (ع) است. وي        روايات اول را به طبيعت جهان و عدم        گسترش ظلم و فساد توسط مؤلفين و انجام امر به معروف        و نهي از منکر، طبق صريح قرآن        توجيه کرده است؛ دليل دوم مخالفين را به قيام اشخاص        باطل گرا که براي دولت خود دعوت        مي کنند تأويل و در مقابل، رواياتي که قيام مؤمنين        (همانند قيام زيد) را تأئيد        نموده اند، به عنوان شاهد آورده است. درباره دليل        سوم مخالفين نيز ابراز داشته که        وجود خطا و اشتباه در زمام داران مؤمن غير معصوم،        دليل بر عدم پيروي آنها نيست و        نيز به رواياتي که در آنها مؤمنين لايق و شايسته حق        رهبري معرفي شده اند، استشهاد        جسته است.        بررسي نظرات 2 گروه موافق و مخالف تشکيل حکومت        اسلامي توسط فقهاي جامع الشرايط عادل        در زمان غيبت کبرا و رد آراء گروه دوم است. نويسنده        که سخت طرفدار تشکيل حکومت در        زمان غيبت امام عصر (ع) است، دلايل مخالفين اين        حکومت را 3 عامل مي داند: 1. برداشت        نادرست از رواياتي که گسترش ظلم و فساد را از        نشانه هاي ظهور امام معرفي مي کند؛ 2.        استناد به رواياتي که از هر گونه قيام و نهضتي در        زمان غيبت، نهي و امر به سکوت و        صبر بر بلاها نموده است؛ 3. تفسير نادرست از امامت        و رهبري و تصور اين که تشکيل        حکومت، دخالت در قلمرو کار معصوم (ع) است. وي        روايات اول را به طبيعت جهان و عدم        گسترش ظلم و فساد توسط مؤلفين و انجام امر به معروف        و نهي از منکر، طبق صريح قرآن        توجيه کرده است؛ دليل دوم مخالفين را به قيام اشخاص        باطل گرا که براي دولت خود دعوت        مي کنند تأويل و در مقابل، رواياتي که قيام مؤمنين        (همانند قيام زيد) را تأئيد        نموده اند، به عنوان شاهد آورده است. درباره دليل        سوم مخالفين نيز ابراز داشته که        وجود خطا و اشتباه در زمام داران مؤمن غير معصوم،        دليل بر عدم پيروي آنها نيست و        نيز به رواياتي که در آنها مؤمنين لايق و شايسته حق        رهبري معرفي شده اند، استشهاد        جسته است.