|
|
|
بررسي وجود و لزوم امام در نظام هستي بر اساس قاعده |
|
|
|
فلسفي و عرفاني امکان اشرف است. |
|
|
|
به گفته نويسنده، قلمرو طبيعت، زماني واقعيت |
|
|
|
مي يابد و انجام و هماهنگي آن تداوم |
|
|
|
پيدا مي کند که خليفه الهي تظاهر وجودي داشته باشد |
|
|
|
و از رهگذر وي است که نظام هستي |
|
|
|
از سياهي نيستي رهيده و پرتو هستي يافته است. وي |
|
|
|
عقيده دارد اگر بر مظاهر هستي به |
|
|
|
دقت نظر شود، معلوم مي شود که انسان برتر از انواع |
|
|
|
حيوانات، حيوانات برتر از نباتات |
|
|
|
و آنان برتر از جمادات هستند و اين اصل در ميان |
|
|
|
انسان ها نيز جاري است. بدين معنا |
|
|
|
که برخي انسان ها از برخي ديگر شريف تر و برتر و |
|
|
|
ارزشمندتر هستند. از ديدگاه وي، |
|
|
|
امام وجودش در محدوده طبيعت ضروري است و وجود طبيعت |
|
|
|
و انسان بزرگ ترين گواه بر وجود |
|
|
|
و حضور امام است. وي يکي از علل غيبت امام عصر را |
|
|
|
عدم استعداد نوعيت انسان در بهره |
|
|
|
جستن از وي دانسته و پنهان بودن وي را به معناي |
|
|
|
ناشناس بودن وي ارزيابي کرده است. |
|
|
|
بررسي وجود و لزوم امام در نظام هستي بر اساس قاعده |
|
|
|
فلسفي و عرفاني امکان اشرف است. |
|
|
|
به گفته نويسنده، قلمرو طبيعت، زماني واقعيت |
|
|
|
مي يابد و انجام و هماهنگي آن تداوم |
|
|
|
پيدا مي کند که خليفه الهي تظاهر وجودي داشته باشد |
|
|
|
و از رهگذر وي است که نظام هستي |
|
|
|
از سياهي نيستي رهيده و پرتو هستي يافته است. وي |
|
|
|
عقيده دارد اگر بر مظاهر هستي به |
|
|
|
دقت نظر شود، معلوم مي شود که انسان برتر از انواع |
|
|
|
حيوانات، حيوانات برتر از نباتات |
|
|
|
و آنان برتر از جمادات هستند و اين اصل در ميان |
|
|
|
انسان ها نيز جاري است. بدين معنا |
|
|
|
که برخي انسان ها از برخي ديگر شريف تر و برتر و |
|
|
|
ارزشمندتر هستند. از ديدگاه وي، |
|
|
|
امام وجودش در محدوده طبيعت ضروري است و وجود طبيعت |
|
|
|
و انسان بزرگ ترين گواه بر وجود |
|
|
|
و حضور امام است. وي يکي از علل غيبت امام عصر را |
|
|
|
عدم استعداد نوعيت انسان در بهره |
|
|
|
جستن از وي دانسته و پنهان بودن وي را به معناي |
|
|
|
ناشناس بودن وي ارزيابي کرده است. |
|